Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

κρηναῖος

First/Second declension Adjective; Transliteration:

Principal Part: κρηναῖος κρηναῖη κρηναῖον

Structure: κρηναι (Stem) + ος (Ending)

Etym.: krh/nh

Sense

  1. of, from a spring or fountain, spring

Declension

First/Second declension
Masculine Feminine Neuter
SingularNominative κρηναῖος κρηναίᾱ κρηναῖον
Genitive κρηναίου κρηναίᾱς κρηναίου
Dative κρηναίῳ κρηναίᾱͅ κρηναίῳ
Accusative κρηναῖον κρηναίᾱν κρηναῖον
Vocative κρηναῖε κρηναίᾱ κρηναῖον
DualN/A/V κρηναίω κρηναίᾱ κρηναίω
G/D κρηναίοιν κρηναίαιν κρηναίοιν
PluralNominative κρηναῖοι κρηναῖαι κρηναῖα
Genitive κρηναίων κρηναιῶν κρηναίων
Dative κρηναίοις κρηναίαις κρηναίοις
Accusative κρηναίους κρηναίᾱς κρηναῖα
Vocative κρηναῖοι κρηναῖαι κρηναῖα
Positive Comparative Superlative
Adjective κρηναῖος κρηναίου κρηναιότερος κρηναιοτέρου κρηναιότατος κρηναιοτάτου
Adverb κρηναίως κρηναιότερον κρηναιότατα

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • αἵματι δ’ ὁλκοὶ ἠύτε κρηναῖαι ἀμάραι πλήθοντο ῥοῇσιν. (Apollodorus, Argonautica, book 3 21:75)
  • κρηναῖαι λιβάδεσ, τί πεφεύγατε; (Unknown, Greek Anthology, Volume III, book 9, chapter 5491)
  • "νύμφαι κρηναῖαι, κοῦραι Διόσ, εἴ ποτ’ Ὀδυσσεὺσ ὔμμ’ ἐπὶ μηρί’ ἔκηε, καλύψασ πίονι δημῷ, ἀρνῶν ἠδ’ ἐρίφων, τόδε μοι κρηήνατ’ ἐέλδωρ, ὡσ ἔλθοι μὲν κεῖνοσ ἀνήρ, ἀγάγοι δέ ἑ δαίμων· (Homer, Odyssey, Book 17 34:1)

Synonyms

  1. of

Related

Similar forms

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION