Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

κράζω

Non-contract Verb; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: κράζω κεκράξομαι ἔκραξα κέκραγα

Structure: κράζ (Stem) + ω (Ending)

Etym.: root isKRAG, as in aor2

Sense

  1. I scream, shriek, cry, bawl, shout
  2. I call, clamour for

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular κράζω κράζεις κράζει
Dual κράζετον κράζετον
Plural κράζομεν κράζετε κράζουσιν*
SubjunctiveSingular κράζω κράζῃς κράζῃ
Dual κράζητον κράζητον
Plural κράζωμεν κράζητε κράζωσιν*
OptativeSingular κράζοιμι κράζοις κράζοι
Dual κράζοιτον κραζοίτην
Plural κράζοιμεν κράζοιτε κράζοιεν
ImperativeSingular κράζε κραζέτω
Dual κράζετον κραζέτων
Plural κράζετε κραζόντων, κραζέτωσαν
Infinitive κράζειν
Participle MasculineFeminineNeuter
κραζων κραζοντος κραζουσα κραζουσης κραζον κραζοντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular κράζομαι κράζει, κράζῃ κράζεται
Dual κράζεσθον κράζεσθον
Plural κραζόμεθα κράζεσθε κράζονται
SubjunctiveSingular κράζωμαι κράζῃ κράζηται
Dual κράζησθον κράζησθον
Plural κραζώμεθα κράζησθε κράζωνται
OptativeSingular κραζοίμην κράζοιο κράζοιτο
Dual κράζοισθον κραζοίσθην
Plural κραζοίμεθα κράζοισθε κράζοιντο
ImperativeSingular κράζου κραζέσθω
Dual κράζεσθον κραζέσθων
Plural κράζεσθε κραζέσθων, κραζέσθωσαν
Infinitive κράζεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
κραζομενος κραζομενου κραζομενη κραζομενης κραζομενον κραζομενου

Future tense

Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular κεκράξομαι κεκράξει, κεκράξῃ κεκράξεται
Dual κεκράξεσθον κεκράξεσθον
Plural κεκραξόμεθα κεκράξεσθε κεκράξονται
OptativeSingular κεκραξοίμην κεκράξοιο κεκράξοιτο
Dual κεκράξοισθον κεκραξοίσθην
Plural κεκραξοίμεθα κεκράξοισθε κεκράξοιντο
Infinitive κεκράξεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
κεκραξομενος κεκραξομενου κεκραξομενη κεκραξομενης κεκραξομενον κεκραξομενου

Imperfect tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular έ̓κραζον έ̓κραζες έ̓κραζεν*
Dual ἐκράζετον ἐκραζέτην
Plural ἐκράζομεν ἐκράζετε έ̓κραζον
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐκραζόμην ἐκράζου ἐκράζετο
Dual ἐκράζεσθον ἐκραζέσθην
Plural ἐκραζόμεθα ἐκράζεσθε ἐκράζοντο

Aorist tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular έ̓κραξα έ̓κραξας έ̓κραξεν*
Dual ἐκράξατον ἐκραξάτην
Plural ἐκράξαμεν ἐκράξατε έ̓κραξαν
SubjunctiveSingular κράξω κράξῃς κράξῃ
Dual κράξητον κράξητον
Plural κράξωμεν κράξητε κράξωσιν*
OptativeSingular κράξαιμι κράξαις κράξαι
Dual κράξαιτον κραξαίτην
Plural κράξαιμεν κράξαιτε κράξαιεν
ImperativeSingular κράξον κραξάτω
Dual κράξατον κραξάτων
Plural κράξατε κραξάντων
Infinitive κράξαι
Participle MasculineFeminineNeuter
κραξᾱς κραξαντος κραξᾱσα κραξᾱσης κραξαν κραξαντος
Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐκραξάμην ἐκράξω ἐκράξατο
Dual ἐκράξασθον ἐκραξάσθην
Plural ἐκραξάμεθα ἐκράξασθε ἐκράξαντο
SubjunctiveSingular κράξωμαι κράξῃ κράξηται
Dual κράξησθον κράξησθον
Plural κραξώμεθα κράξησθε κράξωνται
OptativeSingular κραξαίμην κράξαιο κράξαιτο
Dual κράξαισθον κραξαίσθην
Plural κραξαίμεθα κράξαισθε κράξαιντο
ImperativeSingular κράξαι κραξάσθω
Dual κράξασθον κραξάσθων
Plural κράξασθε κραξάσθων
Infinitive κράξεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
κραξαμενος κραξαμενου κραξαμενη κραξαμενης κραξαμενον κραξαμενου

Perfect tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular κέκραγα κέκραγας κέκραγεν*
Dual κεκράγατον κεκράγατον
Plural κεκράγαμεν κεκράγατε κεκράγᾱσιν*
SubjunctiveSingular κεκράγω κεκράγῃς κεκράγῃ
Dual κεκράγητον κεκράγητον
Plural κεκράγωμεν κεκράγητε κεκράγωσιν*
OptativeSingular κεκράγοιμι κεκράγοις κεκράγοι
Dual κεκράγοιτον κεκραγοίτην
Plural κεκράγοιμεν κεκράγοιτε κεκράγοιεν
ImperativeSingular κέκραγε κεκραγέτω
Dual κεκράγετον κεκραγέτων
Plural κεκράγετε κεκραγόντων
Infinitive κεκραγέναι
Participle MasculineFeminineNeuter
κεκραγως κεκραγοντος κεκραγυῑα κεκραγυῑᾱς κεκραγον κεκραγοντος

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • στένων πεπόρευμαι ἄνευ φιμοῦ, ἕστηκα δὲ ἐν ἐκκλησίᾳ κεκραγώσ. (Septuagint, Liber Iob 30:28)
  • ὁ δὲ Πτολεμαῖοσ ὡσ ἂν καὶ τἆλλα οὐ κάρτα φρενήρησ τισ ὤν, ἀλλ’ ἐν κολακείᾳ δεσποτικῇ τεθραμμένοσ, οὕτωσ ἐξεκαύθη καὶ συνεταράχθη πρὸσ τῆσ παραδόξου ταύτησ διαβολῆσ, ὥστε μηδὲν τῶν εἰκότων λογισάμενοσ, μηδ’ ὅτι ἀντίτεχνοσ ἦν ὁ διαβάλλων μηδ’ ὅτι μικρότεροσ ἢ κατὰ τηλικαύτην προδοσίαν ζωγράφοσ, καὶ ταῦτα εὖ πεπονθὼσ ὑπ’ αὐτοῦ καὶ παρ’ ὁντινοῦν τῶν ὁμοτέχνων, τετιμημένοσ, ἀλλ’ οὐδὲ τὸ παράπαν εἰ ἐξέπλευσεν Ἀπελλῆσ ἐσ Τύρον ἐξετάσασ, εὐθὺσ ἐξεμήνιεν καὶ βοῆσ ἐνεπίμπλα τὰ βασίλεια τὸν ἀχάριστον κεκραγὼσ καὶ τὸν ἐπίβουλον καὶ συνωμότην. (Lucian, Calumniae non temere credundum, (no name) 3:1)
  • οὐδεπώποτε γοῦν ὤφθη κεκραγὼσ ἢ ὑπερδιατεινόμενοσ ἢ ἀγανακτῶν, οὐδ’ εἰ ἐπιτιμᾶν τῳ δέοι, ἀλλὰ τῶν μὲν ἁμαρτημάτων καθήπτετο, τοῖσ δὲ ἁμαρτάνουσι συνεγίνωσκεν, καὶ τὸ παράδειγμα παρὰ τῶν ἰατρῶν ἠξίου λαμβάνειν τὰ μὲν νοσήματα ἰωμένων, ὀργῇ δὲ πρὸσ τοὺσ νοσοῦντασ οὐ χρωμένων ἡγεῖτο γὰρ ἀνθρώπου μὲν εἶναι τὸ ἁμαρτάνειν, θεοῦ δὲ ἢ ἀνδρὸσ ἰσοθέου τὰ πταισθέντα ἐπανορθοῦν. (Lucian, (no name) 7:1)
  • πόθεν οὖν ἂν ἐκεῖνοι δυνηθεῖεν ἀκοῦσαι, ἢν καὶ σὺ κεκραγὼσ διαρραγῇσ; (Lucian, Contemplantes, (no name) 21:2)
  • εἶτ’ ἔνδοθεν αὐτὸσ κεκραγώσ, ἑαυτὸν ἀνακλῶν καὶ κατακλῶν, ἐνίοτε καὶ περιᾴδων τὰ ἰαμβεῖα καί, τὸ δὴ αἴσχιστον, μελῳδῶν τὰσ συμφοράσ, καὶ μόνησ τῆσ φωνῆσ ὑπεύθυνον παρέχων ἑαυτόν· (Lucian, De saltatione, (no name) 27:3)

Synonyms

  1. I scream

  2. I call

Related

Derived

Similar forms

Source: Ancient Greek entries from Wiktionary

Find this word at Wiktionary

SEARCH

MENU NAVIGATION