Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

διακράζω

Non-contract Verb; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: διακράζω διακράξω

Structure: δια (Prefix) + κράζ (Stem) + ω (Ending)

Sense

  1. to scream continually
  2. to match, at screaming

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular διακράζω διακράζεις διακράζει
Dual διακράζετον διακράζετον
Plural διακράζομεν διακράζετε διακράζουσιν*
SubjunctiveSingular διακράζω διακράζῃς διακράζῃ
Dual διακράζητον διακράζητον
Plural διακράζωμεν διακράζητε διακράζωσιν*
OptativeSingular διακράζοιμι διακράζοις διακράζοι
Dual διακράζοιτον διακραζοίτην
Plural διακράζοιμεν διακράζοιτε διακράζοιεν
ImperativeSingular διακράζε διακραζέτω
Dual διακράζετον διακραζέτων
Plural διακράζετε διακραζόντων, διακραζέτωσαν
Infinitive διακράζειν
Participle MasculineFeminineNeuter
διακραζων διακραζοντος διακραζουσα διακραζουσης διακραζον διακραζοντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular διακράζομαι διακράζει, διακράζῃ διακράζεται
Dual διακράζεσθον διακράζεσθον
Plural διακραζόμεθα διακράζεσθε διακράζονται
SubjunctiveSingular διακράζωμαι διακράζῃ διακράζηται
Dual διακράζησθον διακράζησθον
Plural διακραζώμεθα διακράζησθε διακράζωνται
OptativeSingular διακραζοίμην διακράζοιο διακράζοιτο
Dual διακράζοισθον διακραζοίσθην
Plural διακραζοίμεθα διακράζοισθε διακράζοιντο
ImperativeSingular διακράζου διακραζέσθω
Dual διακράζεσθον διακραζέσθων
Plural διακράζεσθε διακραζέσθων, διακραζέσθωσαν
Infinitive διακράζεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
διακραζομενος διακραζομενου διακραζομενη διακραζομενης διακραζομενον διακραζομενου

Future tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular διακράξω διακράξεις διακράξει
Dual διακράξετον διακράξετον
Plural διακράξομεν διακράξετε διακράξουσιν*
OptativeSingular διακράξοιμι διακράξοις διακράξοι
Dual διακράξοιτον διακραξοίτην
Plural διακράξοιμεν διακράξοιτε διακράξοιεν
Infinitive διακράξειν
Participle MasculineFeminineNeuter
διακραξων διακραξοντος διακραξουσα διακραξουσης διακραξον διακραξοντος
Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular διακράξομαι διακράξει, διακράξῃ διακράξεται
Dual διακράξεσθον διακράξεσθον
Plural διακραξόμεθα διακράξεσθε διακράξονται
OptativeSingular διακραξοίμην διακράξοιο διακράξοιτο
Dual διακράξοισθον διακραξοίσθην
Plural διακραξοίμεθα διακράξοισθε διακράξοιντο
Infinitive διακράξεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
διακραξομενος διακραξομενου διακραξομενη διακραξομενης διακραξομενον διακραξομενου

Imperfect tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular διέκραζον διέκραζες διέκραζεν*
Dual διεκράζετον διεκραζέτην
Plural διεκράζομεν διεκράζετε διέκραζον
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular διεκραζόμην διεκράζου διεκράζετο
Dual διεκράζεσθον διεκραζέσθην
Plural διεκραζόμεθα διεκράζεσθε διεκράζοντο

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Synonyms

  1. to scream continually

Derived

Similar forms

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION