Sense

1. to swing, wave, brandish, to shake, agitate, quivering
2. to agitate

Examples

• αὐτόθι δὲ καὶ πρὸσ τοῖσ Ἱεροσολύμοισ ὄντων, ἐφάνη προηγούμενοσ αὐτῶν ἔφιπποσ ἐν λευκῇ ἐσθῆτι, πανοπλίαν χρυσῆν κραδαίνων. (Septuagint, Liber Maccabees II 11:8)
• ὁ δεινόσ, ὁ ταλαύρινοσ, ὃσ τὴν Γοργόνα πάλλει κραδαίνων τρισὶ κατάσκιοσ λόφοισ. (Aristophanes, Acharnians, Episode7)
• μὴ φθεγγομένου δὲ τοῦ Κάτωνοσ, ἀλλὰ τῇ σιωπῇ καί τῷ προσώπῳ δοκοῦντοσ ἀπολέγεσθαι τὴν δέησιν, ἀράμενοσ αὐτὸν ὁ Πομπαίδιοσ ὑπὲρ θυρίδοσ ὡσ ἀφήσων ὁμολογεῖν ἐκέλευεν ἢ ῥίψειν ἔφασκεν, ἅμα τῇ τε φωνῇ τραχυτέρᾳ χρώμενοσ καί ταῖσ χερσὶν ἀπηρτημένον τὸ σῶμα πολλάκισ ὑπὲρ τῆσ θυρίδοσ κραδαίνων. (Plutarch, Cato the Younger, chapter 2 3:1)
• ἐν τούτῳ δὲ κατιδὼν ὁ τῶν Γαλατῶν βασιλεὺσ καὶ τεκμηράμενοσ ἀπὸ τῶν συμβόλων ἄρχοντα τοῦτον εἶναι, πολὺ πρὸ τῶν ἄλλων ἐξελάσασ τὸν ἵππον ὑπηντίασεν, ἅμα τῇ φωνῇ προκλητικὸν ἐπαλαλάζων καὶ τὸ δόρυ κραδαίνων, ἀνὴρ μεγέθει τε σώματοσ ἔξοχοσ Γαλατῶν, καὶ πανοπλίᾳ ἐν ἀργύρῳ καὶ χρυσῷ καὶ βαφαῖσ καὶ πᾶσι ποικίλμασιν, ὥσπερ ἀστραπῇ, διαφέρων στιλβούσῃ. (Plutarch, Marcellus, chapter 7 1:1)
• ὁ δὲ ἀντίπρῳρον ἐπιστρέφειν τὴν ναῦν κελεύσασ τὰσ μὲν ἄλλασ ἀνέστειλεν, Εὐρυκλῆσ δ’ ὁ Λάκων ἐνέκειτο σοβαρῶσ, λόγχην τινὰ κραδαίνων ἀπὸ τοῦ καταστρώματοσ ὡσ ἀφήσων ἐπ’ αὐτόν. (Plutarch, Antony, chapter 67 2:2)

Similar forms

• κραδαίνων (5)
• κραδαίνοντα (2)
• κραδαίνει (2)
• κραδαίνους (1)
• κραδαινέτω (1)
• κράδαις (1)
• κραδαίνοι (1)
• κράδαι (1)

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.