Sense

1. dust, as stirred up by men's feet, sand, soil
2. (in the plural) ashes

Examples

• ΤΑΔΕ λέγει Κύριοσ. ἐπὶ ταῖσ τρισὶν ἀσεβείαισ Μωὰβ καὶ ἐπὶ ταῖσ τέσσαρσιν οὐκ ἀποστραφήσομαι αὐτόν, ἀνθ̓ ὧν κατέκαυσαν τὰ ὀστᾶ βασιλέωσ τῆσ Ἰδουμαίασ εἰσ κονίαν. (Septuagint, Prophetia Amos 2:1)
• διὰ τοῦτο ἀφαιρεθήσεται ἡ ἀνομία Ἰακώβ, καὶ τοῦτό ἐστιν ἡ εὐλογία αὐτοῦ, ὅταν ἀφέλωμαι τὴν ἁμαρτίαν αὐτοῦ, ὅταν θῶσι πάντασ τοὺσ λίθουσ τῶν βωμῶν κατακεκομμένουσ ὡσ κονίαν λεπτήν. καὶ οὐ μὴ μείνῃ τὰ δένδρα αὐτῶν, καὶ τὰ εἴδωλα αὐτῶν ἐκκεκομμένα ὥσπερ δρυμὸσ μακράν. (Septuagint, Liber Isaiae 27:9)
• ἐστιν, ὥστε καόμενον μὲν ἐκδιδόναι δριμύτατον καπνὸν κατακαυθὲν δὲ τὴν ἐκ τῆσ τέφρασ κονίαν ῥυπτικωτάτην παρέχειν ὑπὸ δριμύτητοσ. (Plutarch, Quaestiones Convivales, book 5, 3:1)
• Ἀθηναῖοι μὲν οὖν τῆσ εἰκόνοσ οὖρον κατέχεον, ἐκεῖνοσ δὲ τῆσ πόλεωσ αἷμα καὶ τέφραν καὶ κονίαν. (Dio, Chrysostom, Orationes, 76:1)

Similar forms

• κόνις (72)
• κόνιν (62)
• κονίῃσι (41)
• κονιορτὸν (27)
• κονιορτοῦ (21)
• κονίῃσιν (19)
• κονιορτὸς (18)
• κόνι (10)
• κονίης (10)
• κονίῃ (8)
• κονίην (6)
• κονίας (6)
• κονιορτόν (6)
• κονιορτός (5)
• κονίη (5)
• κονίοντες (5)
• κονίσαλος (4)
• κόνιος (4)
• Κονισάλῳ (4)
• κονίαν (4)
• κονία (3)
• κονιορτῷ (3)
• κονίᾳ (3)
• κονιάσεις (2)
• κονίποδες (2)
• κονιῶμεν (2)
• κονίῃς (2)
• κονίαισιν (2)
• κονιάμασι (2)
• Κονιαῖον (1)
• Κονίοις (1)
• κονιορτῶν (1)
• κονιῶν (1)
• κονιάματι (1)
• κονίει (1)
• κονίστραν (1)
• κονίαμα (1)
• Κονιατῇ (1)
• κονίσας (1)
• κονίεται (1)
• κόνισαι (1)
• κονιάματα (1)
• κόνιδες (1)
• κονίποδε (1)
• κονίσομαι (1)
• κονιᾶτε (1)
• κόνιός (1)
• κονιῶσιν (1)
• κονίεσθαι (1)
• κονίστρας (1)
• κονιατοῖς (1)
• Κονίου (1)
• Κονίσκοις (1)

Source: Ancient Greek entries from Wiktionary