Sense

1. a companion, comrade, partner
2. a count, an earl

Examples

• οἰμωγαὶ δ’ ἐπὶ τούτοισ καὶ κωκυτὸσ γυναικῶν καὶ παρὰ πάντων δάκρυα καὶ στέρνα τυπτόμενα καὶ σπαραττομένη κόμη καὶ φοινισσόμεναι παρειαί· (Lucian, (no name) 12:1)
• ἔτι ’ γὰρ τοῦτό μοι τὸ λοιπὸν ἦν, ἐν βαθεῖ τούτῳ τῷ πώγωνι καὶ πολιᾷ τῇ κόμῃ καθῆσθαι μέσον ἐν τοῖσ γυναίοισ καὶ τοῖσ μεμηνόσιν ἐκείνοισ θεαταῖσ, κροτοῦντά τε προσέτι καὶ ἐπαίνουσ ἀπρεπεστάτουσ ἐπιβοῶντα ὀλέθρῳ τινὶ ἀνθρώπῳ ἐσ οὐδὲν δέον κατακλωμένῳ. (Lucian, De saltatione, (no name) 5:4)
• εἶτ’ ἐννόησον ἄνδρα ἐν βαθεῖ πώγωνι καὶ πολιᾷ τῇ κόμῃ ἐξεταζόμενον εἲ τι οἶδεν ὠφέλιμον, καὶ τοῖσ μὲν δοκοῦντα εἰδέναι, τοῖσ δὲ μή. (Lucian, De mercede, (no name) 12:2)
• καὶ πρόχειλόσ ἐστι καὶ λεπτὸσ ἄγαν τοῖν σκελοῖν, καὶ ἐφθέγγετο ἐπισεσυρμένον τι καὶ συνεχὲσ καὶ ἐπίτροχον, Ἑλληνιστὶ μέν, ἐσ τὸ πάτριον δὲ τῷ ψόφῳ καὶ τῷ τῆσ φωνῆσ τόνῳ, ἡ κόμη δὲ καὶ ἐσ τοὐπίσω ὁ πλόκαμοσ συνεσπειραμένοσ οὐκ ἐλεύθερον αὐτόν φησιν εἶναι. (Lucian, 5:1)
• Τοῦτο μὲν εὐγενείασ, ὦ Λυκῖνε, σημεῖόν ἐστιν Αἰγυπτίασ ἡ κόμη· (Lucian, 6:1)

Similar forms

• κόμην (128)
• κόμης (95)
• κόμη (37)
• κομήτην (16)
• κόμῃ (13)
• κομήτας (13)
• κομήτης (10)
• κομῆται (4)
• κομητῶν (4)
• Κομήτου (3)
• κομήταις (2)
• Κομητᾶς (2)
• κομήσῃς (2)
• κόμῃ· (1)
• Κομητάς (1)
• Κομήτῃ (1)
• κόμη· (1)
• κομητέων (1)

Source: Ancient Greek entries from Wiktionary