Ancient Greek-English Dictionary Language

κοινόω

ο-contract Verb; Transliteration:

Principal Part: κοινόω

Structure: κοινό (Stem) + ω (Ending)

Sense

  1. I make common, make unholy

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular κοινῶ κοινοῖς κοινοῖ
Dual κοινοῦτον κοινοῦτον
Plural κοινοῦμεν κοινοῦτε κοινοῦσιν*
SubjunctiveSingular κοινῶ κοινοῖς κοινοῖ
Dual κοινῶτον κοινῶτον
Plural κοινῶμεν κοινῶτε κοινῶσιν*
OptativeSingular κοινοῖμι κοινοῖς κοινοῖ
Dual κοινοῖτον κοινοίτην
Plural κοινοῖμεν κοινοῖτε κοινοῖεν
ImperativeSingular κοίνου κοινούτω
Dual κοινοῦτον κοινούτων
Plural κοινοῦτε κοινούντων, κοινούτωσαν
Infinitive κοινοῦν
Participle MasculineFeminineNeuter
κοινων κοινουντος κοινουσα κοινουσης κοινουν κοινουντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular κοινοῦμαι κοινοῖ κοινοῦται
Dual κοινοῦσθον κοινοῦσθον
Plural κοινούμεθα κοινοῦσθε κοινοῦνται
SubjunctiveSingular κοινῶμαι κοινοῖ κοινῶται
Dual κοινῶσθον κοινῶσθον
Plural κοινώμεθα κοινῶσθε κοινῶνται
OptativeSingular κοινοίμην κοινοῖο κοινοῖτο
Dual κοινοῖσθον κοινοίσθην
Plural κοινοίμεθα κοινοῖσθε κοινοῖντο
ImperativeSingular κοινοῦ κοινούσθω
Dual κοινοῦσθον κοινούσθων
Plural κοινοῦσθε κοινούσθων, κοινούσθωσαν
Infinitive κοινοῦσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
κοινουμενος κοινουμενου κοινουμενη κοινουμενης κοινουμενον κοινουμενου

Imperfect tense

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • ἀλλ’ οὔτε ἀγνοήσεται ταῦτα, ὦ Ζεῦ, ἐν φανερῷ ἐσομένησ τῆσ ἔριδοσ τοῖσ φιλοσόφοισ, καὶ δόξεισ τυραννικὸσ εἶναι μὴ κοινούμενοσ περὶ τῶν οὕτω μεγάλων καὶ κοινῶν ἅπασιν. (Lucian, Juppiter trageodeus, (no name) 5:8)
  • Παυσανίασ, Φοίβῳ μνῆμ’ ἀνέθηκε τόδε, κοινούμενοσ ἁμωσγέπωσ τοῖσ Ἕλλησι τὴν δόξαν ὧν ἑαυτὸν ἀνηγόρευσεν ἡγεμόνα τῶν δ’ Ἑλλήνων οὐκ ἀνασχομένων ἀλλ’ ἐγκαλούντων, πέμψαντεσ εἰσ Δελφοὺσ Λακεδαιμόνιοι τοῦτο μὲν ἐξεκόλαψαν, τὰ δ’ ὀνόματα τῶν πόλεων, ὥσπερ ἦν δίκαιον, ἐνεχάραξαν. (Plutarch, De Herodoti malignitate, section 42 24:1)
  • ὁ δὲ ἐλεύθεροσ ὡσ ἐπὶ τὸ πλεῖστον τὰ τῶν ἐλευθέρων νοσήματα θεραπεύει τε καὶ ἐπισκοπεῖ, καὶ ταῦτα ἐξετάζων ἀπ’ ἀρχῆσ καὶ κατὰ φύσιν, τῷ κάμνοντι κοινούμενοσ αὐτῷ τε καὶ τοῖσ φίλοισ, ἅμα μὲν αὐτὸσ μανθάνει τι παρὰ τῶν νοσούντων, ἅμα δὲ καὶ καθ’ ὅσον οἱο͂́σ τέ ἐστιν, διδάσκει τὸν ἀσθενοῦντα αὐτόν, καὶ οὐ πρότερον ἐπέταξεν πρὶν ἄν πῃ συμπείσῃ, τότε δὲ μετὰ πειθοῦσ ἡμερούμενον ἀεὶ παρασκευάζων τὸν κάμνοντα, εἰσ τὴν ὑγίειαν ἄγων, ἀποτελεῖν πειρᾶται; (Plato, Laws, book 4 100:1)
  • ἀλλ’ ἐάν τισ κοινούμενοσ ὁρμᾶται τῷ ἱκανῷ βοηθῆσαι, ἔστι μὲν ἀπαρτηθῆναι, ἔστι δὲ τῷ ὑπομένοντι ἐξαπατήσαντι τοὺσ πολεμίουσ ἄλλοσε τρέψαι ἀπὸ τῶν ἐξεληλυθότων, ἔστι δὲ ἄλλα παρέχοντα πράγματα τοῖσ πολεμίοισ τοῖσ φίλοισ ἀσφάλειαν παρέχειν· (Xenophon, Cyropaedia, , chapter 4 25:2)

Derived

Similar forms

Source: Ancient Greek entries from Wiktionary

Find this word at Wiktionary

SEARCH

MENU NAVIGATION