Sense

1. connexion or alliance by marriage
2. one who is so connected

Examples

• φίλα γ ἔχων κηδεύματα. (Euripides, episode, trochees 2:20)
• καὶ τὸ μὲν πρῶτον, ὡς εἰκός, ὁ λόγος ἐξέπληξε τὸν ἄνθρωπον, πόρρω μὲν γάμου τὸν Κάτωνα, πόρρω δ αὑτὸν οἰκίας ὑπατικῆς καὶ θριαμβικῶν κηδευμάτων τιθέμενον σπουδῇ δὲ χρώμενον ὁρῶν ἄσμενος ἐδέξατο, καὶ καταβάντες εὐθὺς εἰς ἀγοράν ἐποιοῦντο τὴν ἐγγύην. (Plutarch, Marcus Cato, chapter 24 4:1)
• ἄναξ, ἐμὸν κήδευμα, παῖ Μενοικέως, τίν ἡμὶν ἥκεις τοῦ θεοῦ φήμην φέρων· (Sophocles, Oedipus Tyrannus, episode 4:6)
• τὸν δ ἐναντίως πεφυκότα ἐπὶ τἀναντία χρὴ κηδεύματα πορεύεσθαι. (Plato, Laws, book 6 153:1)
• ἔστιν δ ὅτε καὶ συμφορὰν τὴν μεγίστην τοῦ νομοθέτου προστάττοντος, ἀπειθεῖν ἀναγκάζοιτ ἂν τῷ νόμῳ, μαινόμενα κηδεύματα ἀναγκάζοντος λαμβάνειν ἢ δεινὰς ἄλλας σωμάτων ἢ ψυχῶν συμφοράς, ἃς ἀβίωτον ζῆν κεκτημένῳ. (Plato, Laws, book 11 87:1)
• Ἀντίγονον δὲ τὸν Ἀριστοβούλου στρατιὰν ἀθροίσαντα καὶ Φάβιον τεθεραπευκότα χρήμασιν κατῆγεν Πτολεμαῖος ὁ Μενναίου διὰ τὸ κήδευμα. (Flavius Josephus, Antiquitates Judaicae, Book 14 381:1)

Similar forms

• κηδεῦσαι (8)
• κηδεύσας (7)
• κηδεύειν (4)
• κηδεύων (4)
• κηδεύματα (3)
• κηδεύεται (3)
• κηδεύοντα (2)
• κηδευθεῖσα (2)
• κηδεύμασι (2)
• κήδευμα (2)
• κηδεύεις (1)
• κηδεύσειεν (1)
• κηδεύουσα (1)
• κηδεύσων (1)
• κήδευμ (1)
• κηδεύοντες (1)
• κήδευς (1)
• κήδευσον (1)
• κηδεύοντ (1)
• κηδευθεὶς (1)
• κηδεύσειαν (1)
• κηδευόντων (1)
• κηδεύσαντι (1)
• κηδεύσω (1)
• κηδεύοντας (1)
• κηδευθῆναι (1)
• κηδεύσειν (1)
• κηδεύει (1)
• κηδευμάτων (1)
• κηδεύουσιν (1)
• κηδεύσασι (1)
• κηδεύοντος (1)
• κηδεύσοντα? (1)

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.