Hellas Alive Dictionary - κατηγορεω

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

English

한국어

κατηγορέω

ε-contract Verb; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: κατηγορέω

Structure: κατ (Prefix) + ἠγορέ (Stem) + ω (Ending)

Etym.: a)goreu/w

Sense

to speak against, especially before judges, to accuse, to denounce publicly
to state or bring as a charge against a person, accuse of it
(with accusative of object) to allege in accusation
(passive voice) to be accused

Conjugation

Present tense

Active
		1st person	2nd person	3rd person
Indicative	Singular	κατηγόρω	κατηγόρεις	κατηγόρει
	Dual		κατηγόρειτον	κατηγόρειτον
	Plural	κατηγόρουμεν	κατηγόρειτε	κατηγόρουσιν*
Subjunctive	Singular	κατηγόρω	κατηγόρῃς	κατηγόρῃ
	Dual		κατηγόρητον	κατηγόρητον
	Plural	κατηγόρωμεν	κατηγόρητε	κατηγόρωσιν*
Optative	Singular	κατηγόροιμι	κατηγόροις	κατηγόροι
	Dual		κατηγόροιτον	κατηγοροίτην
	Plural	κατηγόροιμεν	κατηγόροιτε	κατηγόροιεν
Imperative	Singular		κατηγο͂ρει	κατηγορεῖτω
	Dual		κατηγόρειτον	κατηγορεῖτων
	Plural		κατηγόρειτε	κατηγοροῦντων, κατηγορεῖτωσαν
Infinitive		κατηγόρειν
Participle		Masculine	Feminine	Neuter
Participle		κατηγορων κατηγορουντος	κατηγορουσα κατηγορουσης	κατηγορουν κατηγορουντος
Middle/Passive
		1st person	2nd person	3rd person
Indicative	Singular	κατηγόρουμαι	κατηγόρει, κατηγόρῃ	κατηγόρειται
	Dual		κατηγόρεισθον	κατηγόρεισθον
	Plural	κατηγοροῦμεθα	κατηγόρεισθε	κατηγόρουνται
Subjunctive	Singular	κατηγόρωμαι	κατηγόρῃ	κατηγόρηται
	Dual		κατηγόρησθον	κατηγόρησθον
	Plural	κατηγορώμεθα	κατηγόρησθε	κατηγόρωνται
Optative	Singular	κατηγοροίμην	κατηγόροιο	κατηγόροιτο
	Dual		κατηγόροισθον	κατηγοροίσθην
	Plural	κατηγοροίμεθα	κατηγόροισθε	κατηγόροιντο
Imperative	Singular		κατηγόρου	κατηγορεῖσθω
	Dual		κατηγόρεισθον	κατηγορεῖσθων
	Plural		κατηγόρεισθε	κατηγορεῖσθων, κατηγορεῖσθωσαν
Infinitive		κατηγόρεισθαι
Participle		Masculine	Feminine	Neuter
Participle		κατηγορουμενος κατηγορουμενου	κατηγορουμενη κατηγορουμενης	κατηγορουμενον κατηγορουμενου

Imperfect tense

Active
		1st person	2nd person	3rd person
Indicative	Singular	κατηγο͂ρουν	κατηγο͂ρεις	κατηγο͂ρειν*
	Dual		κατηγόρειτον	κατηγορεῖτην
	Plural	κατηγόρουμεν	κατηγόρειτε	κατηγο͂ρουν
Middle/Passive
		1st person	2nd person	3rd person
Indicative	Singular	κατηγοροῦμην	κατηγόρου	κατηγόρειτο
	Dual		κατηγόρεισθον	κατηγορεῖσθην
	Plural	κατηγοροῦμεθα	κατηγόρεισθε	κατηγόρουντο

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

ἐπεὶ δὲ ἐσ τὴν Ὀλυμπίαν ἀφικόμεθα, μεστὸσ ἦν ὁ ὀπισθόδομοσ τῶν κατηγορούντων Πρωτέωσ ἢ ἐπαινούντων τὴν προαίρεσιν αὐτοῦ, ὥστε καὶ εἰσ χεῖρασ αὐτῶν ἦλθον οἱ πολλοί, ἄχρι δὴ παρελθὼν αὐτὸσ ὁ Πρωτεὺσ μυρίῳ τῷ πλήθει παραπεμπόμενοσ κατόπιν τοῦ τῶν κηρύκων ἀγῶνοσ λόγουσ τινὰσ διεξῆλθεν περὶ ἑαυτοῦ, τὸν βίον τε ὡσ ἐβίω καὶ τοὺσ κινδύνουσ οὓσ ἐκινδύνευσεν διηγούμενοσ καὶ ὅσα πράγματα φιλοσοφίασ ἕνεκα ὑπέμεινεν. (Lucian, De morte Peregrini, (no name) 12:2)
τό τε γὰρ μὴ ἑώλον εἶναι τὴν κρίσιν, ἀλλὰ καινὴν καὶ ξένην χθέσ, ὥσπερ ἔφησ, ἐπηγγελμένην,^ καὶ τὸ ἐλπίζειν ἀκούσεσθαι Ῥητορικῆσ μὲν καὶ Διαλόγου ἐν τῷ μέρει κατηγορούντων, ἀπολογουμένου δὲ πρὸσ ἀμφοτέρουσ τοῦ Σύρου, τοῦτο πολλοὺσ ἐπήγαγε τῷ δικαστηρίῳ. (Lucian, Bis accusatus sive tribunalia, (no name) 25:10)
καὶ Κόν[ων] μὲν ὁ Παιανιεύσ, [ὅτι] ὑπὲρ τοῦ ὑοῦ ἔλαβ[εν] τὸ θεωρικὸν ἀπ[οδη]μοῦντοσ, πέντ[ε δρα]χμῶν ἕνεκεν [ἱκε]τεύων ὑμᾶσ τάλαντον ὦφλεν ἐν τῷ δικαστηρίῳ, τούτων κατηγορούντων· (Hyperides, Speeches, 6:10)
χρησάμενοσ γὰρ αὐτῷ παρὰ πᾶσαν ὁμοῦ τὴν πολιτείαν ἐχθρῷ καὶ δι’ ἐκεῖνον ἐξοστρακισθείσ, ἐπεὶ τὴν αὐτὴν λαβὴν παρέσχεν ὁ ἀνὴρ ἐν αἰτίᾳ γενόμενοσ πρὸσ τὴν πόλιν, οὐκ ἐμνησικάκησεν, ἀλλ’ Ἀλκμαίωνοσ καὶ Κίμωνοσ καὶ πολλῶν ἄλλων ἐλαυνόντων καὶ κατηγορούντων μόνοσ Ἀριστείδησ οὔτ’ ἔπραξεν οὔτ’ εἶπέ τι φαῦλον, οὐδ’ ἀπέλαυσεν ἐχθροῦ δυστυχοῦντοσ, ὥσπερ οὐδ’ εὐημεροῦντι πρότερον ἐφθόνησε. (Plutarch, , chapter 25 7:2)
τῆσ δὲ βουλῆσ ἐπὶ τὸν δῆμον ἀνενεγκαμένησ τὸ πρᾶγμα καὶ τῶν ἱερέων ὅμοια τοῦ Φαβίου κατηγορούντων, οὕτω περιύβρισαν οἱ πολλοὶ τὰ θεῖα καὶ κατεγέλασαν, ὥστε καὶ χιλίαρχον ἀποδεῖξαι τὸν Φάβιον μετὰ τῶν ἀδελφῶν, οἱ δὲ Κελτοὶ πυθόμενοι ταῦτα καὶ χαλεπῶσ φέροντεσ οὐδὲν ἐμποδὼν ἐποιοῦντο τῆσ σπουδῆσ, ἀλλ’ ἐχώρουν παντὶ τάχει· (Plutarch, Camillus, chapter 18 2:1)

Synonyms

to speak against
- κατεῖπον (to speak against or to the prejudice of, accuse, denounce)
to state or bring as a charge against a person
- ἐγκαλέω (to bring a charge against, to bring a charge, against one)
- ἐπαιτιάομαι (to bring a charge against, accuse, to accuse)
to allege in accusation
- σκίμπτομαι (to allege)
- προφασίζομαι (to allege, that)
- ἐπιφημίζω (to allege that)
- αἰτιάζομαι (to be accused)
- αἰτιάομαι (to allege as the cause, he alleged)
to be accused
- αἰτιάζομαι (to be accused)
- προσεπαιτιάομαι (to accuse besides)
- προσαιτιάομαι (to accuse besides)
- ἀντεγκαλέω (to accuse in turn)
- συγκατηγορέω (to join in accusing)
- συναιτιάομαι (to accuse along with)
- προαιτιάομαι (to accuse beforehand)
- συνεπαιτιάομαι (to accuse also of)
- μέμφομαι ( I accuse, I blame)
- παραδηλόω (to accuse underhand)
- συνδιαβάλλω (to accuse along with, to be accused together)
- κατερέω (to speak against, accuse)

Δολογκός (any individual among the Dolonci)
πυλουρός ()
ἐπιθυμέω (to set one's heart upon)
αἰτέω (to ask)
ἐπάϊστος (heard of)
βούλιος (sage)
εἰσόκε (until)
ἀγκυλότοξος (with curved bow)
θεοπροπία (a prophecy)
ἐρεθίζω (to rouse to anger)
Πυλόνδε (to or towards Pylos)
τανύπεπλος (with flowing peplos)
ἀψίνθιον (wormwood)
ἐπαγγέλλω (to tell)
τρίφυλος (of three tribes)
ἐπίστιον (a shed)
ἱπποκορυστής (equipt or furnished with horses)
οἰνοποτάζω (to drink wine)
ὑψίπυλος (with high gates)
πρωθήβης (in the prime of youth)
διέκπλοος (a sailing across or through)
ληιστής ()
τηλεδαπός (from a far country)
ἠθέω (I sift)
προσόδιος (belonging to or used in processions)
Ἰάονες (the Ionians)
καταντίον (over against)
εὔπωλος (abounding in foals or horses)
ἀπόνητος (without toil)
Ἰλιόθεν (from Troy)

Derived

παρηγορέω (to address, exhort, to advise)

Similar forms

Source: Ancient Greek entries from Wiktionary

Find this word at Wiktionary

이 저작물은 크리에이티브 커먼즈 저작자표시-비영리 4.0 국제 라이선스에 따라 이용할 수 있습니다.

bab2min@gmail.com

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

English

한국어

κατηγορέω

Sense

Conjugation

Present tense

Imperfect tense

Examples

Synonyms

to speak against

to state or bring as a charge against a person

to allege in accusation

to be accused

Related

Derived

Similar forms

SEARCH

MENU NAVIGATION

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language English 한국어

κατηγορέω

Sense

Conjugation

Present tense

Imperfect tense

Examples

Synonyms

to speak against

to state or bring as a charge against a person

to allege in accusation

to be accused

Related

Derived

Similar forms

SEARCH

MENU NAVIGATION

Ancient Greek-English Dictionary Language

English

한국어