Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

κατηγορέω

ε-contract Verb; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: κατηγορέω

Structure: κατ (Prefix) + ἠγορέ (Stem) + ω (Ending)

Etym.: a)goreu/w

Sense

  1. to speak against, especially before judges, to accuse, to denounce publicly
  2. to state or bring as a charge against a person, accuse of it
  3. (with accusative of object) to allege in accusation
  4. (passive voice) to be accused

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular κατηγόρω κατηγόρεις κατηγόρει
Dual κατηγόρειτον κατηγόρειτον
Plural κατηγόρουμεν κατηγόρειτε κατηγόρουσιν*
SubjunctiveSingular κατηγόρω κατηγόρῃς κατηγόρῃ
Dual κατηγόρητον κατηγόρητον
Plural κατηγόρωμεν κατηγόρητε κατηγόρωσιν*
OptativeSingular κατηγόροιμι κατηγόροις κατηγόροι
Dual κατηγόροιτον κατηγοροίτην
Plural κατηγόροιμεν κατηγόροιτε κατηγόροιεν
ImperativeSingular κατηγο͂ρει κατηγορεῖτω
Dual κατηγόρειτον κατηγορεῖτων
Plural κατηγόρειτε κατηγοροῦντων, κατηγορεῖτωσαν
Infinitive κατηγόρειν
Participle MasculineFeminineNeuter
κατηγορων κατηγορουντος κατηγορουσα κατηγορουσης κατηγορουν κατηγορουντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular κατηγόρουμαι κατηγόρει, κατηγόρῃ κατηγόρειται
Dual κατηγόρεισθον κατηγόρεισθον
Plural κατηγοροῦμεθα κατηγόρεισθε κατηγόρουνται
SubjunctiveSingular κατηγόρωμαι κατηγόρῃ κατηγόρηται
Dual κατηγόρησθον κατηγόρησθον
Plural κατηγορώμεθα κατηγόρησθε κατηγόρωνται
OptativeSingular κατηγοροίμην κατηγόροιο κατηγόροιτο
Dual κατηγόροισθον κατηγοροίσθην
Plural κατηγοροίμεθα κατηγόροισθε κατηγόροιντο
ImperativeSingular κατηγόρου κατηγορεῖσθω
Dual κατηγόρεισθον κατηγορεῖσθων
Plural κατηγόρεισθε κατηγορεῖσθων, κατηγορεῖσθωσαν
Infinitive κατηγόρεισθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
κατηγορουμενος κατηγορουμενου κατηγορουμενη κατηγορουμενης κατηγορουμενον κατηγορουμενου

Imperfect tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular κατηγο͂ρουν κατηγο͂ρεις κατηγο͂ρειν*
Dual κατηγόρειτον κατηγορεῖτην
Plural κατηγόρουμεν κατηγόρειτε κατηγο͂ρουν
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular κατηγοροῦμην κατηγόρου κατηγόρειτο
Dual κατηγόρεισθον κατηγορεῖσθην
Plural κατηγοροῦμεθα κατηγόρεισθε κατηγόρουντο

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • τὸ δὲ σὸν οὐ παρὰ μικρὸν ἀτοπώτερον, ἀκριβοῦντοσ μὲν ἐν τοῖσ λόγοισ τὴν τοῦ τοιούτου βίου δουλοπρέπειαν καὶ κατηγοροῦντοσ, εἴ τισ εἰσ πλουσίου τινὸσ ἐμπεσὼν καὶ καθείρξασ ἑαυτὸν ἀνέχοιτο μυρία τὰ δυσχερῆ πάσχων καὶ ποιῶν, ἐν γήρᾳ δὲ ὑστάτῳ καὶ σχεδὸν ἤδη ὑπὲρ τὸν οὐδὸν οὕτωσ ἀγεννῆ λατρείαν ἐπανῃρημένου καὶ μονονουχὶ καὶ ἐμπομπεύοντοσ αὐτῇ· (Lucian, Apologia 11:4)
  • οὐ δεῖ τοίνυν πιστεύειν ἀλλοτρίᾳ κρίσει, μᾶλλον δὲ μίσει τοῦ κατηγοροῦντοσ, ἀλλ’ ἑαυτῷ τὴν ἐξέτασιν φυλακτέον τῆσ ἀληθείασ, ἀποδόντα καὶ τῷ διαβάλλοντι τὸν φθόνον καὶ ἐν φανερῷ ποιησάμενον τὸν ἔλεγχον τῆσ ἑκατέρου διανοίασ, καὶ μισεῖν οὕτω καὶ ἀγαπᾶν τὸν δεδοκιμασμένον. (Lucian, Calumniae non temere credundum, (no name) 31:3)
  • κυνικοῦ δέ τινοσ ἐπὶ λίθον ἀναβάντοσ καὶ αὐτὸ τοῦτο κατηγοροῦντοσ αὐτοῦ καὶ εἰσ κιναιδίαν διαβάλλοντοσ, ἀγανακτήσασ καὶ κατασπασθῆναι τὸν Κυνικὸν κελεύσασ ἔμελλεν ἢ ξύλοισ συντρίψειν ἢ καὶ φυγῇ ζημιώσειν ἀλλ’ ὅ γε Δημῶναξ παρατυχὼν παρῃτεῖτο συγγνώμην ἔχειν αὐτῷ κατά τινα πάτριον τοῖσ Κυνικοῖσ παρρησίαν θρασυνομένῳ. (Lucian, (no name) 50:3)
  • εἰ δὲ μή, ὁρ́α μὴ ἄλογοσ ἡ ἐπιτίμησισ εἶναί σου δόξῃ καὶ θρασεῖα, κατηγοροῦντοσ ὧν ἀγνοεῖσ. (Lucian, De saltatione, (no name) 5:3)
  • ἐν τούτοισ καὶ Ἀριστείδην ἁλῶναι δωροδοκίασ, Διοφάντου τοῦ Ἀμφιτροπῆθεν κατηγοροῦντοσ, ὡσ, ὅτε τοὺσ φόρουσ ἔταττε, παρὰ τῶν Ιὤνων χρήματα λαβόντοσ· (Plutarch, , chapter 26 2:1)

Synonyms

  1. to speak against

  2. to state or bring as a charge against a person

  3. to allege in accusation

  4. to be accused

Related

Derived

Similar forms

Source: Ancient Greek entries from Wiktionary

Find this word at Wiktionary

SEARCH

MENU NAVIGATION