Ancient Greek-English Dictionary Language

κατηγορέω

ε-contract Verb; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: κατηγορέω

Structure: κατ (Prefix) + ἠγορέ (Stem) + ω (Ending)

Etym.: a)goreu/w

Sense

  1. to speak against, especially before judges, to accuse, to denounce publicly
  2. to state or bring as a charge against a person, accuse of it
  3. (with accusative of object) to allege in accusation
  4. (passive voice) to be accused

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular κατηγόρω κατηγόρεις κατηγόρει
Dual κατηγόρειτον κατηγόρειτον
Plural κατηγόρουμεν κατηγόρειτε κατηγόρουσιν*
SubjunctiveSingular κατηγόρω κατηγόρῃς κατηγόρῃ
Dual κατηγόρητον κατηγόρητον
Plural κατηγόρωμεν κατηγόρητε κατηγόρωσιν*
OptativeSingular κατηγόροιμι κατηγόροις κατηγόροι
Dual κατηγόροιτον κατηγοροίτην
Plural κατηγόροιμεν κατηγόροιτε κατηγόροιεν
ImperativeSingular κατηγο͂ρει κατηγορεῖτω
Dual κατηγόρειτον κατηγορεῖτων
Plural κατηγόρειτε κατηγοροῦντων, κατηγορεῖτωσαν
Infinitive κατηγόρειν
Participle MasculineFeminineNeuter
κατηγορων κατηγορουντος κατηγορουσα κατηγορουσης κατηγορουν κατηγορουντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular κατηγόρουμαι κατηγόρει, κατηγόρῃ κατηγόρειται
Dual κατηγόρεισθον κατηγόρεισθον
Plural κατηγοροῦμεθα κατηγόρεισθε κατηγόρουνται
SubjunctiveSingular κατηγόρωμαι κατηγόρῃ κατηγόρηται
Dual κατηγόρησθον κατηγόρησθον
Plural κατηγορώμεθα κατηγόρησθε κατηγόρωνται
OptativeSingular κατηγοροίμην κατηγόροιο κατηγόροιτο
Dual κατηγόροισθον κατηγοροίσθην
Plural κατηγοροίμεθα κατηγόροισθε κατηγόροιντο
ImperativeSingular κατηγόρου κατηγορεῖσθω
Dual κατηγόρεισθον κατηγορεῖσθων
Plural κατηγόρεισθε κατηγορεῖσθων, κατηγορεῖσθωσαν
Infinitive κατηγόρεισθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
κατηγορουμενος κατηγορουμενου κατηγορουμενη κατηγορουμενης κατηγορουμενον κατηγορουμενου

Imperfect tense

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • τούτῳ μὲν οὖν ἔξεστιν, <ὦ> ἄνδρεσ δικασταί, καὶ λέγειν ὅ τι ἂν βούληται καὶ καταψεύδεσθαι, ὑμᾶσ δ’ οἶμαι δεῖν οὐκ ἐκ τῶν τοῦ κατηγόρου διαβολῶν περὶ ἐμοῦ δικάζειν, ἀλλ’ ἐξ ἅπαντοσ τοῦ βίου ὃν βεβίωκα ἐξετάσαντασ. (Hyperides, Speeches, 21:1)
  • ἀλλ’ ὅμωσ οἱ δικασταὶ οὐ πρὸσ τὰσ τοῦ κατηγόρου ὑποσχέσεισ ἀποβλέποντεσ, ἀλλὰ πρὸσ τὸ δίκαιον, ἔγνωσαν ἴδιον εἶναι τὸ μέταλλον, καὶ τῇ αὐτῇ ψήφῳ τάσ τε οὐσίασ αὐτῶν ἐν ἀσφαλείᾳ κατέστησαν, καὶ τὴν ὑπόλοιπον ἐργασίαν τοῦ μετάλλου ἐβεβαίωσαν. (Hyperides, Speeches, 36:1)
  • ὑμεῖσ δέ, ὦ ἄνδρεσ δικασταί, ὥσπερ καὶ ἄλλουσ πολλοὺσ σεσώκατε τῶν πολιτῶν ἀδίκωσ εἰσ ἀγῶνασ καταστάντασ, οὕτω καὶ Εὐξενίππῳ βοηθήσατε, καὶ μὴ περιίδητε αὐτὸν ἐπὶ πράγματι οὐδενὸσ ἀξίῳ καὶ εἰσαγγελίᾳ τοιαύτῃ, ᾗ οὐ μόνον οὐκ ἔνοχόσ ἐστιν, ἀλλὰ καὶ αὐτὴ παρὰ τοὺσ νόμουσ ἐστὶν εἰσηγγελμένη, καὶ πρὸσ τούτοισ ὑπ’ αὐτοῦ τοῦ κατηγόρου τρόπον τινὰ ἀπολελυμένη. (Hyperides, Speeches, 38:2)
  • καὶ πάλιν, οἱ μὲν δικάζοντεσ ὑμεῖσ ἥκετε μᾶλλον ἡμῶν τῶν κατηγόρων εἰδότεσ καὶ ὀφείλοντα τῷ δημοσίῳ τοῦτον, καὶ ἐγγεγραμμένον ἐν ἀκροπόλει, καὶ οὐκ ἐξὸν αὐτῷ λέγειν, ὥστε ἕκαστον ὑμῶν κατηγόρου τάξιν ἔχειν καὶ τὰ δίκαια εἰδέναι, μὴ μαθεῖν δεῖσθαι. (Aristides, Aelius, Ars Rhetorica, , 5:2)
  • λέγεται δὲ καὶ τὰσ δίκασ διακρίνων ἐν ἀρχῇ τὰσ θανατικὰσ τὴν χεῖρα τῶν ὤτων τῷ ἑτέρῳ προστιθέναι τοῦ κατηγόρου λέγοντοσ, ὅπωσ τῷ κινδυνεύοντι καθαρὸν φυλάττηται καὶ ἀδιάβλητον. (Plutarch, Alexander, chapter 42 2:1)

Synonyms

  1. to speak against

  2. to state or bring as a charge against a person

  3. to allege in accusation

  4. to be accused

Related

Derived

Similar forms

Source: Ancient Greek entries from Wiktionary

Find this word at Wiktionary

SEARCH

MENU NAVIGATION