Hellas Alive Dictionary - κατακουω

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

English

한국어

κατακούω

Non-contract Verb; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: κατακούω κατακούσομαι

Structure: κατ (Prefix) + ἀκού (Stem) + ω (Ending)

Sense

to hear and obey, be subject to
to hearken or give ear to
to hear plainly

Conjugation

Present tense

Active
		1st person	2nd person	3rd person
Indicative	Singular	κατακούω	κατακούεις	κατακούει
	Dual		κατακούετον	κατακούετον
	Plural	κατακούομεν	κατακούετε	κατακούουσιν*
Subjunctive	Singular	κατακούω	κατακούῃς	κατακούῃ
	Dual		κατακούητον	κατακούητον
	Plural	κατακούωμεν	κατακούητε	κατακούωσιν*
Optative	Singular	κατακούοιμι	κατακούοις	κατακούοι
	Dual		κατακούοιτον	κατακουοίτην
	Plural	κατακούοιμεν	κατακούοιτε	κατακούοιεν
Imperative	Singular		κατάκουε	κατακουέτω
	Dual		κατακούετον	κατακουέτων
	Plural		κατακούετε	κατακουόντων, κατακουέτωσαν
Infinitive		κατακούειν
Participle		Masculine	Feminine	Neuter
Participle		κατακουων κατακουοντος	κατακουουσα κατακουουσης	κατακουον κατακουοντος
Middle/Passive
		1st person	2nd person	3rd person
Indicative	Singular	κατακούομαι	κατακούει, κατακούῃ	κατακούεται
	Dual		κατακούεσθον	κατακούεσθον
	Plural	κατακουόμεθα	κατακούεσθε	κατακούονται
Subjunctive	Singular	κατακούωμαι	κατακούῃ	κατακούηται
	Dual		κατακούησθον	κατακούησθον
	Plural	κατακουώμεθα	κατακούησθε	κατακούωνται
Optative	Singular	κατακουοίμην	κατακούοιο	κατακούοιτο
	Dual		κατακούοισθον	κατακουοίσθην
	Plural	κατακουοίμεθα	κατακούοισθε	κατακούοιντο
Imperative	Singular		κατακούου	κατακουέσθω
	Dual		κατακούεσθον	κατακουέσθων
	Plural		κατακούεσθε	κατακουέσθων, κατακουέσθωσαν
Infinitive		κατακούεσθαι
Participle		Masculine	Feminine	Neuter
Participle		κατακουομενος κατακουομενου	κατακουομενη κατακουομενης	κατακουομενον κατακουομενου

Future tense

Middle
		1st person	2nd person	3rd person
Indicative	Singular	κατακούσομαι	κατακούσει, κατακούσῃ	κατακούσεται
	Dual		κατακούσεσθον	κατακούσεσθον
	Plural	κατακουσόμεθα	κατακούσεσθε	κατακούσονται
Optative	Singular	κατακουσοίμην	κατακούσοιο	κατακούσοιτο
	Dual		κατακούσοισθον	κατακουσοίσθην
	Plural	κατακουσοίμεθα	κατακούσοισθε	κατακούσοιντο
Infinitive		κατακούσεσθαι
Participle		Masculine	Feminine	Neuter
Participle		κατακουσομενος κατακουσομενου	κατακουσομενη κατακουσομενης	κατακουσομενον κατακουσομενου

Imperfect tense

Active
		1st person	2nd person	3rd person
Indicative	Singular	κατῆκουον	κατῆκουες	κατῆκουεν*
	Dual		κατήκουετον	κατηκοῦετην
	Plural	κατήκουομεν	κατήκουετε	κατῆκουον
Middle/Passive
		1st person	2nd person	3rd person
Indicative	Singular	κατηκοῦομην	κατήκουου	κατήκουετο
	Dual		κατήκουεσθον	κατηκοῦεσθην
	Plural	κατηκοῦομεθα	κατήκουεσθε	κατήκουοντο

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

Ἀθηνοκλῆσ δ’ ὁ Κυζικηνὸσ μᾶλλον Ἀριστάρχου κατακούων τῶν Ὁμηρικῶν ἐπῶν εὐπαιδευτότερον ἡμῖν φησι τοῦτον Ὅμηρον καταλιπεῖν, ὅσῳ τῆσ ἀνάγκησ ὁ Μενέλεωσ οἰκειοτέρωσ εἶχεν. (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 5, book 5, chapter 4 3:1)
τότε δέ, τοῦ πότου μεσοῦντοσ, ἀρχὴν ἁψιμαχίασ ζητοῦντεσ ἀναφανδὸν ἀκολάστοισ ἐχρῶντο ῥήμασι, καί πολλὰ προσποιούμενοι μεθύειν ἠσέλγαινον ὡσ παροξυνοῦντεσ ἐκεῖνον, ὁ δὲ εἴτε δυσχεραίνων τὴν ἀκοσμίαν, εἴτε τὴν διάνοιαν αὐτῶν τῇ θρασύτητι τῆσ λαλιᾶσ καί τῇ παρὰ τὸ εἰωθὸσ ὀλιγωρίᾳ συμφρονήσασ, μετέβαλε τὸ σχῆμα τῆσ κχισίασ, ὕπτιον ἀνεὶσ ἑαυτὸν, ὡσ οὔτε προσέχων οὔτε κατακούων. (Plutarch, Sertorius, chapter 26 4:2)

Synonyms

to hearken or give ear to
- ὑποδέχομαι (to give ear to, hearken to)
- ἐπακούω (to give ear, hearken)
- εἰσακούω (to hearken or give ear to one)
- ὑπακούω ( to listen, hearken, give ear)
- ὑπακούω ( to listen or hearken to, give ear to, attend to)
- ἐπαίω (to give ear to)
- εἰσακούω (to hearken to, give heed to)
- ἐνωτίζομαι (to hearken to)
to hear plainly
- ἀκούω (I hear)
- εἰσακούω (to hear)
- καταυδάω (to speak out, speak plainly)

Derived

ἀκούω (I hear, I hear about, learn)
ἀντακούω (to hear in turn, to hear in return)
διακούω (to hear through, hear out or to the end, to hear or learn)
εἰσακούω (to hearken or give ear to one, to hear, to hearken to)
ἐνακούω (to listen to)
ἐξακούω (to hear a sound, from a distance)
ἐπακούω (to listen or hearken to, to hear, to hear)
παρακούω (to hear beside, to hear accidentally, to hear talk of)
προακούω (to hear beforehand)
προσακούω (to hear besides)
συνακούω (to hear along with or at the same time, to hear)
συνεξακούω (to hear all together)
ὑπακούω ( to listen, hearken, give ear)

Similar forms

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

이 저작물은 크리에이티브 커먼즈 저작자표시-비영리 4.0 국제 라이선스에 따라 이용할 수 있습니다.

bab2min@gmail.com

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

English

한국어

κατακούω

Sense

Conjugation

Present tense

Future tense

Imperfect tense

Examples

Synonyms

to hearken or give ear to

to hear plainly

Derived

Similar forms

SEARCH

MENU NAVIGATION

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language English 한국어

κατακούω

Sense

Conjugation

Present tense

Future tense

Imperfect tense

Examples

Synonyms

to hearken or give ear to

to hear plainly

Derived

Similar forms

SEARCH

MENU NAVIGATION

Ancient Greek-English Dictionary Language

English

한국어