Ancient Greek-English Dictionary Language

κατακαλέω

ε-contract Verb; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: κατακαλέω κατακαλέσω

Structure: κατα (Prefix) + καλέ (Stem) + ω (Ending)

Sense

  1. to call down, summon, invite

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular κατακαλῶ κατακαλεῖς κατακαλεῖ
Dual κατακαλεῖτον κατακαλεῖτον
Plural κατακαλοῦμεν κατακαλεῖτε κατακαλοῦσιν*
SubjunctiveSingular κατακαλῶ κατακαλῇς κατακαλῇ
Dual κατακαλῆτον κατακαλῆτον
Plural κατακαλῶμεν κατακαλῆτε κατακαλῶσιν*
OptativeSingular κατακαλοῖμι κατακαλοῖς κατακαλοῖ
Dual κατακαλοῖτον κατακαλοίτην
Plural κατακαλοῖμεν κατακαλοῖτε κατακαλοῖεν
ImperativeSingular κατακάλει κατακαλείτω
Dual κατακαλεῖτον κατακαλείτων
Plural κατακαλεῖτε κατακαλούντων, κατακαλείτωσαν
Infinitive κατακαλεῖν
Participle MasculineFeminineNeuter
κατακαλων κατακαλουντος κατακαλουσα κατακαλουσης κατακαλουν κατακαλουντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular κατακαλοῦμαι κατακαλεῖ, κατακαλῇ κατακαλεῖται
Dual κατακαλεῖσθον κατακαλεῖσθον
Plural κατακαλούμεθα κατακαλεῖσθε κατακαλοῦνται
SubjunctiveSingular κατακαλῶμαι κατακαλῇ κατακαλῆται
Dual κατακαλῆσθον κατακαλῆσθον
Plural κατακαλώμεθα κατακαλῆσθε κατακαλῶνται
OptativeSingular κατακαλοίμην κατακαλοῖο κατακαλοῖτο
Dual κατακαλοῖσθον κατακαλοίσθην
Plural κατακαλοίμεθα κατακαλοῖσθε κατακαλοῖντο
ImperativeSingular κατακαλοῦ κατακαλείσθω
Dual κατακαλεῖσθον κατακαλείσθων
Plural κατακαλεῖσθε κατακαλείσθων, κατακαλείσθωσαν
Infinitive κατακαλεῖσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
κατακαλουμενος κατακαλουμενου κατακαλουμενη κατακαλουμενης κατακαλουμενον κατακαλουμενου

Future tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular κατακαλέσω κατακαλέσεις κατακαλέσει
Dual κατακαλέσετον κατακαλέσετον
Plural κατακαλέσομεν κατακαλέσετε κατακαλέσουσιν*
OptativeSingular κατακαλέσοιμι κατακαλέσοις κατακαλέσοι
Dual κατακαλέσοιτον κατακαλεσοίτην
Plural κατακαλέσοιμεν κατακαλέσοιτε κατακαλέσοιεν
Infinitive κατακαλέσειν
Participle MasculineFeminineNeuter
κατακαλεσων κατακαλεσοντος κατακαλεσουσα κατακαλεσουσης κατακαλεσον κατακαλεσοντος
Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular κατακαλέσομαι κατακαλέσει, κατακαλέσῃ κατακαλέσεται
Dual κατακαλέσεσθον κατακαλέσεσθον
Plural κατακαλεσόμεθα κατακαλέσεσθε κατακαλέσονται
OptativeSingular κατακαλεσοίμην κατακαλέσοιο κατακαλέσοιτο
Dual κατακαλέσοισθον κατακαλεσοίσθην
Plural κατακαλεσοίμεθα κατακαλέσοισθε κατακαλέσοιντο
Infinitive κατακαλέσεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
κατακαλεσομενος κατακαλεσομενου κατακαλεσομενη κατακαλεσομενης κατακαλεσομενον κατακαλεσομενου

Imperfect tense

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • πᾶσα δὲ πόλισ ταῖσ ὑπὲρ ἄνθρωπον τιμαῖσ ὑπαντῶσα κατακαλεῖται τὸν θεὸν βασιλέα· (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 5, book 5, chapter 50 2:1)

Synonyms

  1. to call down

Derived

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION