Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

κακοποιός

First/Second declension Adjective; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: κακοποιός κακοποιόν

Structure: κακοποι (Stem) + ος (Ending)

Etym.: poie/w

Sense

  1. ill-doing, mischievous

Declension

First/Second declension
M/F Neuter
SingularNominative κακοποιός κακόποιον
Genitive κακοποιοῦ κακοποίου
Dative κακοποιῷ κακοποίῳ
Accusative κακοποιόν κακόποιον
Vocative κακοποιέ κακόποιον
DualN/A/V κακοποιώ κακοποίω
G/D κακοποιοῖν κακοποίοιν
PluralNominative κακοποιοί κακόποια
Genitive κακοποιῶν κακοποίων
Dative κακοποιοῖς κακοποίοις
Accusative κακοποιούς κακόποια
Vocative κακοποιοί κακόποια
Positive Comparative Superlative
Adjective κακοποιός κακοποιοῦ κακοποιώτερος κακοποιωτεροῦ κακοποιώτατος κακοποιωτατοῦ
Adverb κακοποίως κακοποιώτερον κακοποιώτατα

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • προσήκει καὶ σωμάτων μᾶλλον ἢ τῆσ ψυχῆσ ἐστιν, ἀλλὰ τὴν ἄτακτον καὶ ἀόριστον αὐτοκίνητον δὲ καὶ κινητικὴν ἀρχὴν ἐκείνην, ἣν πολλαχοῦ μὲν ἀνάγκην ἐν δὲ τοῖσ Νόμοισ ἄντικρυσ ψυχὴν ἄτακτον εἴρηκε καὶ κακοποιόν· (Plutarch, De animae procreatione in Timaeo, section 6 3:1)
  • οὐ γὰρ οἱο͂́ν τε τὸ ἄποιον καὶ ἀργὸν ἐξ αὑτοῦ καὶ ἀρρεπὲσ αἰτίαν κακοῦ καὶ ἀρχὴν ὑποτίθεσθαι τὸν Πλάτωνα καὶ καλεῖν ἀπειρίαν αἰσχρὰν καὶ κακοποιόν, αὖθισ δ’ ἀνάγκην πολλὰ τῷ θεῷ δυσμαχοῦσαν καὶ ἀφηνιάζουσαν. (Plutarch, De animae procreatione in Timaeo, section 6 9:1)
  • ἐχθρὰ δ’ ἄρα πάρφασισ ἦν καὶ πάλαι, αἱμύλων μύθων ὁμόφοιτοσ, δολοφραδήσ, κακοποιὸν ὄνειδοσ· (Pindar, Odes, nemean odes, nemean 8 11:1)

Synonyms

  1. ill-doing

Related

Similar forms

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION