Hellas Alive Dictionary - γραμματικος

Ancient Greek Dictionary

First/Second declension Adjective; Transliteration:

Principal Part: γραμματικός γραμματική γραμματικόν

Structure: γραμματικ (Stem) + ος (Ending)

Etym.: gra/mmata

knowing one’s letters, of a good scholar
(in the phrase γραμματικὸν ἔκπωμα) a cup engraved with the alphabet or an inscription
concerned with textual criticism
(in the phrase γραμματικὴ τέχνη) the grammatical art or craft [sc. grammar]

First/Second declension

	Positive	Comparative	Superlative
Adjective	γραμματικός γραμματικοῦ	γραμματικώτερος γραμματικωτεροῦ	γραμματικώτατος γραμματικωτατοῦ
Adverb	γραμματικώς	γραμματικώτερον	γραμματικώτατα

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

"ἦπου τὸ ἔμψυχον καὶ αὐτοκίνητον ὁρμῆσ τε καὶ λόγου μετέχον ἄλλωσ ἄν τισ ἢ κατὰ τὴν ἐν αὐτῷ προϋπάρχουσαν ἕξιν ἢ δύναμιν ἢ φύσιν μεταχειρίσαιτο, μουσικῶσ κινῶν νοῦν ἄμουσον ἢ γραμματικῶσ τὸν ἀγράμματον ἢ λογίωσ τὸν ἐν λόγοισ ἀθεώρητον καὶ ἀνάσκητον; (Plutarch, De Pythiae oraculis, section 2113)
τότε οὖν ἔσται γραμματικόσ, ἐὰν καὶ γραμματικόν τι ποιήσῃ καὶ γραμματικῶσ· (Aristotle, Nicomachean Ethics, Book 2 37:2)
ὁ δέ γε ἴσωσ οἰοίτ’ ἂν ἡμᾶσ, ὥσπερ ἂν τὸ σὸν ὄνομα ἐρωτηθέντασ καὶ ἀποκρινομένουσ κατὰ συλλαβήν, γελοίουσ εἶναι, ὀρθῶσ μὲν δοξάζοντασ καὶ λέγοντασ ἃ λέγομεν, οἰομένουσ δὲ γραμματικοὺσ εἶναι καὶ ἔχειν τε καὶ λέγειν γραμματικῶσ τὸν τοῦ Θεαιτήτου ὀνόματοσ λόγον· (Plato, Cratylus, Theaetetus, Sophist, Statesman, 393:5)

Source: Ancient Greek entries from Wiktionary

bab2min@gmail.com