Ancient Greek-English Dictionary Language

φυσικός

First/Second declension Adjective; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: φυσικός φυσική φυσικόν

Structure: φυσικ (Stem) + ος (Ending)

Etym.: fu/sis

Sense

  1. natural, produced or caused by nature, inborn, native
  2. physical, having to do with the study of the material world

Examples

  • ἣ μὲν γὰρ ἀφελήσ τε καὶ ἠθικὴ μᾶλλόν ἐστι σύγκειταί τε φυσικώτερον καὶ ἐσχημάτισται ἁπλούστερον ἡδονῇ τε καὶ χάριτι πολλῇ κεχορήγηται. (Dionysius of Halicarnassus, chapter 33)
  • δῆλον οὖν ὅτι τὸ μὲν φυσικώτερον πρὸσ τέκνωσιν, τὸ δὲ ἠθικώτερον πρόσ συμβίωσιν. (Plutarch, Comparison of Lycurgus and Numa, chapter 4 2:1)
  • "Ἡσίοδοσ δὲ φυσικώτερον ἐμοὶ δοκεῖ ποιεῖν Ἔρωτα πάντων προγενέστατον, ἵνα πάντα δι’ ἐκεῖνον μετάσχῃ γενέσεωσ. (Plutarch, Amatorius, section 13 2:17)
  • "καὶ ταῦτ’ ἀπ’ ἀρχῆσ ὑποδείκνυσθαι φυσικώτερον. (Plutarch, De Stoicorum repugnantiis, section 38 7:3)
  • ἢ φυσικώτερον ἔχει λόγον τὸ πρᾶγμα καὶ φιλοσοφώτερον, ὡσ τὴν τύχην πάντων οὖσαν ἀρχὴν καὶ τὴν φύσιν ἐκ τοῦ κατὰ τύχην συνισταμένην, ὅταν τισὶν ὡσ ἔτυχεν ἀποκειμένοισ τάξισ ἐγγένηται; (Plutarch, Quaestiones Romanae, section 106 1:4)

Synonyms

  1. natural

Related

Similar forms

Source: Ancient Greek entries from Wiktionary

Find this word at Wiktionary

SEARCH

MENU NAVIGATION