Ancient Greek-English Dictionary Language

φυσικός

First/Second declension Adjective; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: φυσικός φυσική φυσικόν

Structure: φυσικ (Stem) + ος (Ending)

Etym.: fu/sis

Sense

  1. natural, produced or caused by nature, inborn, native
  2. physical, having to do with the study of the material world

Examples

  • πλὴν τό γε κεφάλαιον, οὐδεὶσ ὅστισ οὐκ ἀπραγμονέστεροσ τῶν βίων ἔδοξέ μοι τοῦ ἀνθρωπείου, μόναισ ταῖσ φυσικαῖσ ἐπιθυμίαισ καὶ ’χρείαισ συμμεμετρημένοσ· (Lucian, Gallus, (no name) 27:2)
  • ἀλλὰ τὰ μὲν πλεῖστα ταῖσ ἀναγκαίαισ ὁ βίοσ ἡμῶν ἐπιθυμίαισ καὶ ἡδοναῖσ διοικεῖται, ταῖσ δ’ οὔτ’ ἀναγκαίαισ ἀλλὰ φυσικαῖσ; (Plutarch, Bruta animalia ratione uti, chapter, section 6 13:1)
  • "ἐκεῖνοσ γὰρ ἀνὴρ Ἀναξαγόραν μὲν ἐμέμψατο τὸν παλαιόν, ὅτι ταῖσ φυσικαῖσ ἄγαν ἐνδεδεμένοσ αἰτίαισ καὶ τὸ κατ’ ἀνάγκην τοῖσ τῶν σωμάτων ἀποτελούμενον πάθεσι μετιὼν ἀεὶ καὶ διώκων, τὸ οὗ ἕνεκα καὶ ὑφ’ οὗ, βελτίονασ αἰτίασ οὔσασ καὶ ἀρχάσ, ἀφῆκεν αὐτὸσ δὲ πρῶτοσ ἢ μάλιστα τῶν φιλοσόφων ἀμφοτέρασ ἐπεξῆλθε, τῷ μὲν θεῷ τὴν ἀρχὴν ἀποδιδοὺσ τῶν κατὰ λόγον ἐχόντων, οὐκ ἀποστερῶν δὲ τὴν ὕλην τῶν ἀναγκαίων πρὸσ τὸ γιγνόμενον αἰτιῶν, ἀλλὰ συνορῶν, ὅτι τῇδέ πη καὶ τὸ πᾶν αἰσθητὸν διακεκοσμημένον οὐ καθαρὸν δ’ οὐδ’ ἀμιγέσ; (Plutarch, De defectu oraculorum, section 473)
  • "καθόλου γάρ, ὥσ φημι, δύο πάσησ γενέσεωσ αἰτίασ ἐχούσησ, οἱ μὲν σφόδρα παλαιοὶ θεολόγοι καὶ ποιηταὶ τῇ κρείττονι τὸν νοῦν προσέχειν εἵλοντο, τοῦτο δὴ τὸ κοινὸν ἐπιφθεγγόμενοι πᾶσι πράγμασι Ζεὺσ ἀρχὴ Ζεὺσ μέσσα, Διὸσ δ’ ἐκ πάντα πέλονται ταῖσ δ’ ἀναγκαίαισ καὶ φυσικαῖσ οὐκ ἔτι προσῄεσαν αἰτίαισ. (Plutarch, De defectu oraculorum, section 481)
  • ἐν μὲν οὖν ταῖσ φυσικαῖσ ἐπιθυμίαισ ὀλίγοι ἁμαρτάνουσι καὶ ἐφ’ ἕν, ἐπὶ τὸ πλεῖον· (Aristotle, Nicomachean Ethics, Book 3 149:1)

Synonyms

  1. natural

Related

Similar forms

Source: Ancient Greek entries from Wiktionary

Find this word at Wiktionary

SEARCH

MENU NAVIGATION