φηγός
Second declension Noun; Feminine
식물
Transliteration:
Principal Part:
φηγός
φηγοῦ
Structure:
φηγ
(Stem)
+
ος
(Ending)
Declension
Second declension
The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.
Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.
- καὶ χορὸν εὐκελάδων δονάκων ἐπὶ φηγὸν ἐρείσασ μήπω πολλὰ καμοῦσαν ἑὴν ἀνέκοπτεν ἀοιδήν. (Colluthus, Rape of Helen, book 162)
- οὐ γὰρ φιληδῶ μάχαισ, ἀλλὰ πρὸσ πῦρ διέλκων μετ’ ἀνδρῶν ἑταίρων φίλων, ἐκκέασ τῶν ξύλων ἅττ’ ἂν ᾖ δανότατα τοῦ θέρουσ ἐκπεπρισμένα, κἀνθρακίζων τοὐρεβίνθου τήν τε φηγὸν ἐμπυρεύων, χἄμα τὴν Θρᾷτταν κυνῶν τῆσ γυναικὸσ λουμένησ. (Aristophanes, Peace, Parabasis, strophe 12)
- βαλάνου δὲ γευσάμενοι καὶ φαγόντεσ ἐχόρευσαν ὑφ’ ἡδονῆσ περὶ δρῦν τινα καὶ φηγόν, ζείδωρον καὶ μητέρα καὶ τροφὸν ἀποκαλοῦντεσ· (Plutarch, De esu carnium I, chapter, section 2 8:3)
- τοιαῦτ’ ἔφραζε πρὸσ θεῶν εἱμαρμένα τῶν Ἡρακλείων ἐκτελευτᾶσθαι πόνων, ὡσ τὴν παλαιὰν φηγὸν αὐδῆσαί ποτε Δωδῶνι δισσῶν ἐκ Πελειάδων ἔφη. (Sophocles, Trachiniae, episode9)
- τὼ δὲ δι’ ἀτραπιτοῖο μεθ’ ἱερὸν ἄλσοσ ἵκοντο, φηγὸν ἀπειρεσίην διζημένω, ᾗ ἔπι κῶασ βέβλητο, νεφέλῃ ἐναλίγκιον, ἥ τ’ ἀνιόντοσ ἠελίου φλογερῇσιν ἐρεύθεται ἀκτίνεσσιν. (Apollodorus, Argonautica, book 4 3:5)
