뜻

1. 빛나다, 반짝이다, 비치다

1. to give light, shine

예문

• προσέρχεται γὰρ οἷσ οὔτε παμφαὴσ ἀστὴρ ἰδεῖν ἔλαμψε χρυσαυγεῖ δόμῳ, οὔθ’ ἡλίου τηλαυγὲσ ἀκτίνων σέλασ τοιοῦτον ἐξέλαμψεν, οἰο͂ν ἔρχεται ἔχων γυναικὸσ κάλλοσ οὐ φατὸν λέγειν, πάλλων κεραυνόν, πτεροφόρον Διὸσ βέλοσ· (Aristophanes, Birds, Episode2)

  (아리스토파네스, Birds, Episode2)

• καὶ ἀπαθὲσ καὶ ἁγνόν, οὗτοσ αὐταῖσ ἡγεμών ἐστι καὶ βασιλεὺσ ὁ θεόσ, ὡσ ἂν ἐξηρτημέναισ ἀπ’ αὐτοῦ καὶ θεωμέναισ ἀπλήστωσ καὶ ποθούσαισ τὸ μὴ φατὸν μηδὲ ῥητὸν ἀνθρώποισ κάλλοσ· (Plutarch, De Iside et Osiride, section 78 4:1)

  (플루타르코스, De Iside et Osiride, section 78 4:1)

• ἀλλ’ ὁ μὲν Πυθώναδ’, ἐν θυμῷ πιέσαισ χόλον οὐ φατὸν ὀξείᾳ μελέτᾳ, ᾤχετ’ ἰὼν μαντευσόμενοσ ταύτασ περ’ ἀτλάτου πάθασ. (Pindar, Odes, olympian odes, olympian 6 12:2)

  (핀다르, Odes, olympian odes, olympian 6 12:2)

• ἔτλαν δὲ πένθοσ οὐ φατόν· (Pindar, Odes, isthmian odes, isthmian 7 12:1)

  (핀다르, Odes, isthmian odes, isthmian 7 12:1)

• καρτερίη οὐκ ἀπ’ εὐθυμίησ καὶ εὐελπιστίησ ὅκωσ τοῖσι ἐν εὐτυχίῃ, ἀλλ’ ἐξ αὐτέου τοῦ πάθεοσ· οὔτι φατὸν τὴν αἰτίην, θωυμάσαι δὲ τόδε μέγα, ἐπὶ μέν γε ἄλλοισι οὐ πάμπαν ὀλεθρίοισι οἱ νοσέοντεσ ἄθυμοι, κατηφέεσσ, ἐράται τοῦ θανάτου · ἐπὶ δὲ τισι εὐέλπιδεσ καὶ φιλόζωοι γίγνονται. (Aretaeus, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., , 27)

  (아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., , 27)

출처: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.