Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

εὐστοχία

First declension Noun; Feminine 자동번역 Transliteration:

Principal Part: εὐστοχία

Structure: εὐστοχι (Stem) + ᾱ (Ending)

Sense

  1. skill in shooting at a mark, good aim, a bow
  2. quickness in guessing, sagacity

Declension

First declension
Singular Dual Plural
Nominative εὐστοχία εὐστοχίᾱ εὐστοχίαι
Genitive εὐστοχίᾱς εὐστοχίαιν εὐστοχιῶν
Dative εὐστοχίᾱͅ εὐστοχίαιν εὐστοχίαις
Accusative εὐστοχίᾱν εὐστοχίᾱ εὐστοχίᾱς
Vocative εὐστοχίᾱ εὐστοχίᾱ εὐστοχίαι

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • ὅθ’ Ἑλλάδοσ ἄγαγε πρῶτον ἄνθοσ ἀτυζόμενοσ πώλων, Σιμόεντι δ’ ἐπ’ εὐρείτᾳ πλάταν ἔσχασε ποντοπόρον καὶ ναύδετ’ ἀνήψατο πρυμνᾶν καὶ χερὸσ εὐστοχίαν ἐξεῖλε ναῶν, Λαομέδοντι φόνον· (Euripides, The Trojan Women, choral, antistrophe 11)
  • καὶ τὸν ἀποδεξάμενον τὴν εὐστοχίαν εὐθὺσ ἀφεῖναι. (Diogenes Laertius, Lives of Eminent Philosophers, D, Kef. b'. CENOKRATHS 3:7)
  • κατὰ δὲ τὴν εὐστοχίαν οὕτωσ ἀκριβεῖσ εἰσιν, ὥστε κατὰ τὸ πλεῖστον μὴ ἁμαρτάνειν τοῦ προκειμένου σκοποῦ. (Diodorus Siculus, Bibliotheca Historica, book 5, chapter 18 4:1)
  • ἁρμοστῆσ δὲ γενομένησ ὁ μὲν βασιλεὺσ ἀπεδέξατο τὴν τοῦ πράξαντοσ εὐστοχίαν, τῶν δὲ παρεστώτων τισ τῷ θρόνῳ εὐνοῦχοσ κινηθεὶσ τὴν ψυχὴν τῇ μεταβολῇ τῆσ τύχησ ἐδάκρυσεν. (Diodorus Siculus, Library, book xvii, chapter 66 5:1)
  • τὸν αὐτὸν τρόπον χρὴ καὶ τὴν μετάνοιαν αὐτοῦ δηλῶσαι καὶ τὴν εὐστοχίαν, καθ’ ἣν μεταθέμενοσ τοῖσ ἐκ τῆσ τύχησ ἐλαττώμασιν εὐλογιστότατα δοκεῖ κεχρῆσθαι τοῖσ καθ’ αὑτὸν καιροῖσ. (Polybius, Histories, book 18, chapter 33 7:1)

Related

Similar forms

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION