Ancient Greek-English Dictionary Language

εὔφημος

First/Second declension Adjective; Transliteration:

Principal Part: εὔφημος εὔφημος εὔφημον

Structure: εὐφημ (Stem) + ος (Ending)

Etym.: fh/mh

Sense

  1. uttering sound of good omen
  2. abstaining from inauspicious words

Examples

  • ἀφ’ ἧσ ὁρμηθεὶσ ὁ Πλάτων οὔτε τῶν ἄλλων οὐδένα ποιητῶν φησι δεῖν εἰσ τὴν πολιτείαν παραδέχεσθαι καὶ τὸν Ὅμηρον εὐφήμωσ ἀποπέμπεται στεφανώσασ καὶ μύρον αὐτοῦ καταχέασ, ἵνα δὴ μὴ τὴν ὀρθὴν δόξαν περὶ θεοῦ τοῖσ μύθοισ ἀφανίσειε. (Flavius Josephus, Contra Apionem, 227:1)
  • ἵνα πλημοχόασ τάσδ’ εἰσ χθόνιον χάσμ’ εὐφήμωσ προχέωμεν. (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 11, book 11, chapter 93 1:3)
  • καὶ νῦν ἀφ’ ἁγνοῦ στόματοσ εὐφήμωσ καλῶ χώρασ ἄνασσαν τῆσδ’ Ἀθηναίαν ἐμοὶ μολεῖν ἀρωγόν· (Aeschylus, Eumenides, episode, lyric 2:1)
  • τῆσ δὲ θείασ τεττάρων θεῶν τέτταρα μέρη διελόμενοι, μαντικὴν μὲν ἐπίπνοιαν Ἀπόλλωνοσ θέντεσ, Διονύσου δὲ τελεστικήν, Μουσῶν δ’ αὖ ποιητικήν, τετάρτην δὲ ἀφροδίτησ καὶ Ἔρωτοσ, ἐρωτικὴν μανίαν ἐφήσαμέν τε ἀρίστην εἶναι, καὶ οὐκ οἶδ’ ὅπῃ τὸ ἐρωτικὸν πάθοσ ἀπεικάζοντεσ, ἴσωσ μὲν ἀληθοῦσ τινοσ ἐφαπτόμενοι, τάχα δ’ ἂν καὶ ἄλλοσε παραφερόμενοι, κεράσαντεσ οὐ παντάπασιν ἀπίθανον λόγον, μυθικόν τινα ὕμνον προσεπαίσαμεν μετρίωσ τε καὶ εὐφήμωσ τὸν ἐμόν τε καὶ σὸν δεσπότην ἔρωτα, ὦ Φαῖδρε, καλῶν παίδων ἔφορον. (Plato, Parmenides, Philebus, Symposium, Phaedrus, 256:2)
  • προειπόντεσ γὰρ ὑπὲρ τῆσ τῶν Ἑλλήνων ἐλευθερίασ πολεμήσειν Ἀθηναίοισ καὶ τούτῳ προσαγόμενοι τοὺσ πολλοὺσ, ἐπειδὴ καθεῖλον ἐκεῖνοι τὰ τείχη καὶ κύριοι τῶν πραγμάτων καὶ τοῦ ταῦτα ποιεῖν ἐγένοντο, τοσοῦτον ὑπερεβάλλοντο ὥστε τυραννίδασ ἐν πάσαισ ταῖσ Ἑλληνίσι πόλεσι κατέστησαν, ἃσ προσεῖπον εὐφήμωσ δεκαρχίασ· (Aristides, Aelius, Orationes, 14:3)

Synonyms

  1. uttering sound of good omen

Related

Source: Ancient Greek entries from Wiktionary

Find this word at Wiktionary

SEARCH

MENU NAVIGATION