Ancient Greek-English Dictionary Language

εὔφημος

First/Second declension Adjective; Transliteration:

Principal Part: εὔφημος εὔφημος εὔφημον

Structure: εὐφημ (Stem) + ος (Ending)

Etym.: fh/mh

Sense

  1. uttering sound of good omen
  2. abstaining from inauspicious words

Examples

  • ἔτι δὲ ὁ μὲν χαῖρε εἰπὼν μόνον εὐφήμῳ τῇ ἀρχῇ ἐχρήσατο, καὶ ἔστιν εὐχὴ το πρᾶγμα, ὁ δὲ ὑγιαίνειν παρακελευόμενοσ καὶ χρήσιμόν τι δρᾷ καὶ ὑπομιμνήσκει τῶν πρὸσ τὸ ὑγιαίνειν συντελούντων, καὶ οὐ συνεύχεται μόνον, ἀλλὰ καὶ παραγγέλλει. (Lucian, Pro lapsu inter salutandum 24:1)
  • εἵπετο δ’ αὐτῷ τὸ πλῆθοσ καὶ οἱ πλέονεσ τῶν δικαστῶν σὺν εὐφήμῳ βοῇ, καὶ θύοντι ὅμοια ἐπεφώνουν. (Appian, The Foreign Wars, chapter 7 4:8)
  • ἐπαινῶ τε γὰρ αὐτοὺσ οὐδὲν δαπανῶν, ὧν τε διδόασιν ἀεὶ αὖ παρέχομαι, εὐφημῶ τε ὅσα ἂν δύνωμαι καὶ ἐφ’ οἷσ ἂν αὐτοὺσ μάρτυρασ ποιήσωμαι ἑκὼν οὐδὲν ψεύδομαι. (Xenophon, Works on Socrates, , chapter 4 50:5)

Synonyms

  1. uttering sound of good omen

Related

Source: Ancient Greek entries from Wiktionary

Find this word at Wiktionary

SEARCH

MENU NAVIGATION