Ancient Greek-English Dictionary Language

εὔφημος

First/Second declension Adjective; Transliteration:

Principal Part: εὔφημος εὔφημος εὔφημον

Structure: εὐφημ (Stem) + ος (Ending)

Etym.: fh/mh

Sense

  1. uttering sound of good omen
  2. abstaining from inauspicious words

Examples

  • ὁρμή τε τῷ πλήθει πρὸσ αὐτὸν εὐνοίασ ἐγένετο καὶ τῶν Ἀριστοβούλῳ τῷ πάππῳ πεπραγμένων ἐναργὴσ ἡ μνήμη παρέστη, νικώμενοί τε κατὰ μικρὸν ἐξηλέγχοντο τὰσ διαθέσεισ χαίροντεσ ὁμοῦ καὶ συγχεόμενοι καὶ φωνὰσ εὐφήμουσ εἰσ αὐτὸν ἀφιέντεσ εὐχαῖσ μεμιγμένασ, ὡσ ἐμφανῆ γενέσθαι τὴν εὔνοιαν τῶν ὄχλων καὶ προπετεστέραν ἐν βασιλείᾳ δοκεῖν τὴν ὧν πεπόνθεσαν ὁμολογίαν. (Flavius Josephus, Antiquitates Judaicae, Book 15 67:1)
  • τοῦτο δ’ ἐγένετο μάλιστα διὰ τὸ τοὺσ περὶ τὸν Τεβέριον, καθ’ ὃν καιρὸν ἐξαπεστάλησαν ἐπισκεψόμενοι τὰ κατὰ τοὺσ βασιλεῖσ, ἐπανελθόντασ εὐφήμουσ λόγουσ ποιήσασθαι περί τε τοῦ πατρὸσ καὶ καθόλου τῆσ βασιλείασ αὐτῶν. (Polybius, Histories, book 31, chapter 3 4:1)

Synonyms

  1. uttering sound of good omen

Related

Source: Ancient Greek entries from Wiktionary

Find this word at Wiktionary

SEARCH

MENU NAVIGATION