Ancient Greek-English Dictionary Language

εὔφημος

First/Second declension Adjective; Transliteration:

Principal Part: εὔφημος εὔφημος εὔφημον

Structure: εὐφημ (Stem) + ος (Ending)

Etym.: fh/mh

Sense

  1. uttering sound of good omen
  2. abstaining from inauspicious words

Examples

  • οὐκοῦν ἄλλην μὲν οὐδεμίαν τῶν ἐν τῇ πόλει γυναῖκα ἔχεισ εἰπεῖν, ᾗτινι ἐγὼ τούτων αἴτιόσ εἰμι, περὶ ἧσ δὲ νῦν τὴν κατηγορίαν πεποίησαι, πότερα ᾤου προσήκειν συνοικεῖν ἐκδεδομένην Χαρίππῳ, ἑνὶ τῶν πολιτῶν, ἢ ἀνέκδοτον ἔνδον καταγηράσκειν, ἣ εὐθὺσ ἐξεδόθη τάλαντον ἀργυρίου προσθέντοσ αὐτῇ Εὐφήμου, δηλονότι οὐ διὰ πονηρίαν, ἀλλὰ δι’ ἐπιείκειαν; (Hyperides, Speeches, 20:1)
  • Ἀριστίων, ἐφ’ οὗ τὸ συμπόσιον ὑπόκειται συνηγμένον, πρὸ τεσσάρων ἐτῶν Εὐφήμου πρότεροσ ἦρξεν, καθ’ ὃν Πλάτων τὰ Ἀγάθωνοσ νικητήρια γέγραφεν, ἐν οἷσ Παυσανίασ τὰ περὶ τῶν ἐρωτικῶν διεξέρχεται. (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 5, book 5, chapter 56 3:4)
  • ὁ μὲν γὰρ ἐπὶ ἄρχοντοσ Εὐφήμου στεφανοῦται Ληναίοισ, Πλάτων δὲ γεννᾶται ἐπὶ Ἀπολλοδώρου τοῦ μετ’ Εὐθύδημον ἄρξαντοσ· (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 5, book 5, chapter 573)
  • οὐδὲ τὴν Εὐφήμου τοῦ πρεσβευτοῦ τῶν Ἀθηναίων τὴν ἐναντίαν ταύτησ, οὐδὲ τὰσ ὁμοίασ ταύταισ· (Dionysius of Halicarnassus, , chapter 434)
  • ἐμὲ δ’ εὐθὺσ ἔπειθε περὶ ὀκτωκαίδεκ’ ἔτη γεγενημένον τὴν Εὐφήμου γῆμαι θυγατέρα, βουλόμενοσ παῖδασ ἐξ ἐμοῦ γενομένουσ ἐπιδεῖν. (Demosthenes, Speeches 31-40, 15:1)

Synonyms

  1. uttering sound of good omen

Related

Source: Ancient Greek entries from Wiktionary

Find this word at Wiktionary

SEARCH

MENU NAVIGATION