Ancient Greek-English Dictionary Language

εὔφημος

First/Second declension Adjective; Transliteration:

Principal Part: εὔφημος εὔφημος εὔφημον

Structure: εὐφημ (Stem) + ος (Ending)

Etym.: fh/mh

Sense

  1. uttering sound of good omen
  2. abstaining from inauspicious words

Examples

  • ἃ δ’ ἐστὶν εὐφημότατα τῶν μυθολογουμένων, πάντεσ ὡσ ἔποσ εἰπεῖν διὰ στόματοσ ἔχουσιν. (Plutarch, chapter 20 2:5)
  • ἀλλὰ γὰρ εὐφημότατα καὶ κάλλιστα εἰρηκὼσ Ἡρόδοτοσ περὶ Αἰγύπτου καὶ Νείλου ὀλίγα τῶν ἀληθῶν εἰρηκέναι κινδυνεύει, οὐχ ὡσ ἐπὶ τὸ μεῖζον αἴροντοσ αὐτοῦ λέγω πάντα, ἐπεί τοι τινά γ’ ἔσθ’ ἃ καὶ μείζω παρέλιπεν· (Aristides, Aelius, Orationes, 12:13)

Synonyms

  1. uttering sound of good omen

Related

Source: Ancient Greek entries from Wiktionary

Find this word at Wiktionary

SEARCH

MENU NAVIGATION