Ancient Greek-English Dictionary Language

εὔφημος

First/Second declension Adjective; Transliteration:

Principal Part: εὔφημος εὔφημος εὔφημον

Structure: εὐφημ (Stem) + ος (Ending)

Etym.: fh/mh

Sense

  1. uttering sound of good omen
  2. abstaining from inauspicious words

Examples

  • φροῦδαί σοι θυσίαι χορῶν τ’ εὔφημοι κέλαδοι κατ’ ὄρ‐ φναν τε παννυχίδεσ θεῶν, χρυσέων τε ξοάνων τύποι Φρυγῶν τε ζάθεοι σελᾶ‐ ναι συνδώδεκα πλήθει. (Euripides, The Trojan Women, choral, antistrophe 11)
  • εἶτ’ ἐκεῖ μὲν εὔφημοι καθήμεθα κοσμίωσ· (Plutarch, De tranquilitate animi, section 20 1:3)
  • εἶτ’ ἐκεῖ μὲν εὔφημοι καθήμεθα κοσμίωσ· (Plutarch, De tranquilitate animi, section 20 4:2)
  • καὶ πάντα βασίλειον περὶ αὐτὸν σχῆμα ἦν ἀναλώμασιν τῶν ἰδιοξένων, μεγάλαι περιστάσεισ ἐγίνοντο τῆσ πληθύοσ ἐπιβοήσεισ τε εὔφημοι ὁπόσα εἰκὸσ τοῖσ οὕτω παρ’ ἐλπίδα σωθεῖσιν συντυγχάνειν οὐδὲν ὅ τι οὐκ ἐπράσσετο. (Flavius Josephus, Antiquitates Judaicae, Book 17 398:1)

Synonyms

  1. uttering sound of good omen

Related

Source: Ancient Greek entries from Wiktionary

Find this word at Wiktionary

SEARCH

MENU NAVIGATION