ἐρίνεος
First/Second declension Adjective;
Transliteration:
Principal Part:
ἐρίνεος
ἐρίνεᾱ
ἐρίνεον
Structure:
ἐρινε
(Stem)
+
ος
(Ending)
Declension
First/Second declension
The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.
Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.
- Περὶ οὗ οὖν ὁ λόγοσ ἐστὶ, τοιαίδε ἄν τινεσ κατοικίδιοι κατατάσιεσ εἰε͂ν τοῦ σώματοσ, ὥστε ἐκ τῶν παρεόντων τὸ εὔπορον εὑρίσκειν‧ τοῦτο μὲν, εἰ τὰ δεσμὰ τὰ ἱμάντινα μὴ παρείη τὰ μαλθακὰ καὶ προσηνέα, ἀλλ’ ἢ σιδήρεα, ἢ ὅπλα, ἢ σχοινία, ταινίῃσι χρὴ ἢ ἐκρήγμασι τρυχίων ἐρινεῶν περιελίσσειν ταύτῃ μάλιστα, ᾗ μέλλει τὰ δεσμὰ καθέξειν, καὶ ἔτι ἐπὶ πλέον‧ ἔπειτα οὕτω δεῖν τοῖσι δεσμοῖσιν‧ τοῦτο δὲ, ἐπὶ κλίνησ χρὴ, ἥτισ ἰσχυροτάτη καὶ μεγίστη τῶν παρεουσέων, κατατ ετάσθαι καλῶσ τὸν ἄνθρωπον‧ τῆσ δὲ κλίνησ τοὺσ πόδασ, ἢ τοὺσ πρὸσ κεφαλῆσ, ἢ τοὺσ πρὸσ ποδῶν, ἐρηρεῖσθαι πρὸσ τὸν οὐδὸν, εἴ τε ἔξωθεν ξυμφέρει, εἴτε ἔσωθεν‧ παρὰ δὲ τοὺσ ἑτέρουσ πόδασ παρεμβεβλῆσθαι ξύλον τετράγωνον, πλάγιον, διῆκον ἀπὸ τοῦ ποδὸσ πρὸσ τὸν πόδα, καὶ, ἢν μὲν λεπτὸν ἐῄ τὸ ξύλον, προσδεδέσθω πρὸσ τοὺσ πόδασ τῆσ κλίνησ, ἢν δὲ παχὺ ἐῄ, μηδέν‧ ἔπειτα τὰσ ἀρχὰσ χρὴ τῶν δεσμῶν, καὶ τῶν πρὸσ τῆσ κεφαλῆσ, καὶ τῶν πρὸσ τῶν ποδῶν, προσδῆσαι ἑκατέρασ πρὸσ ὕπερον, ἢ πρὸσ ἄλλο τι τοιοῦτον ξύλον‧ ὁ δὲ δεσμὸσ ἐχέτω ἰθυωρίην κατὰ τὸ σῶμα, ἢ καὶ ὀλίγον ἀνωτέρω, ξυμμέτρωσ δὲ ἐκτετάσθω πρὸσ τὰ ὕπερα, ὡσ, ὀρθὰ ἑστεῶτα, τὸ μὲν παρὰ τὸν οὐδὸν ἐρείδηται, τὸ δὲ παρὰ τὸ ξύλον τὸ παραβεβλημένον‧ κἄπειτα οὕτω τὰ ὕπερα ἀνακλῶντα χρὴ τὴν κατάτασιν ποιέειν. (Hippocrates, Oeuvres Completes D'Hippocrate., , 78.2)
- Ἐπὴν δὲ ἐπιδήσῃσ, καταθεῖναι ἐφ’ ὁμαλοῦ τινοσ καὶ μαλθακοῦ, ὥστε μὴ διεστράφθαι ἢ τῇ, ἢ τῇ, μήτε λορδὸν, μήτε κυφὸν εἶναι‧ μάλιστα δὲ ξυμφέρει προσκεφάλαιον, ἢ λίνεον, ἢ ἐρίνεον, μὴ σκληρὸν, λαπαρὸν μέσον κατὰ μῆκοσ ποιήσαντα, ὑποθεῖναι, ἢ ἄλλο τι ὃ τούτῳ ἐοίκεν. (Hippocrates, Oeuvres Completes D'Hippocrate., , 16.3)
- οἱο͂ν ἐδόκει τὸ περὶ τὴν χάλαζαν εἶναι τὴν ὑπὸ χαλαζοφυλάκων αἵματι σπάλακοσ ἢ ῥακίοισ γυναικείοισ ἀποτρεπομένην καὶ τὸ τῶν ἀγρίων ἐρινεῶν, ἃ ταῖσ ἡμέροισ περιαπτόμενα συκαῖσ ἀπορρεῖν οὐκ ἐᾷ τὸν καρπὸν ἀλλὰ συνέχει καὶ συνεκπεπαίνει· (Plutarch, Quaestiones Convivales, book 7, 8:1)
- "τῷ δ’ ἐν ἐρινεόσ ἐστι μέγασ φύλλοισι τεθηλώσ. (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 3, book 3, chapter 661)
- ἦν δὲ πλησίον ἐρινεόσ, ὃν Ῥωμινάλιον ἐκάλουν, ἢ διὰ τὸν Ῥωμύλον ὡσ οἱ πολλοὶ νομίζουσιν, ἢ διὰ τὸ τὰ μηρυκώμενα τῶν θρεμμάτων ἐκεῖ διὰ τὴν σκιὰν ἐνδιάζειν, ἢ μάλιστα διὰ τὸν τῶν βρεφῶν θηλασμόν, ὅτι τήν τε θηλὴν ῥοῦμαν ὠνόμαζον οἱ παλαιοί, καὶ θεόν τινα τῆσ ἐκτροφῆσ τῶν νηπίων ἐπιμελεῖσθαι δοκοῦσαν ὀνομάζουσι Ῥουμῖναν, καὶ θύουσιν αὐτῇ νηφάλια, καὶ γάλα τοῖσ ἱεροῖσ ἐπισπένδουσιν. (Plutarch, chapter 4 1:1)
- τοῦ μὲν ὑπὲκ χειρῶν ἔφυγεν τανύφλοιοσ ἐρινεὸσ καμπτόμενοσ, τηλοῦ δὲ μιῇ πήδησε σὺν ὁρμῇ· (Theocritus, Idylls, 106)
- τῷ δ’ ἐν ἐρινεὸσ ἔστι μέγασ, φύλλοισι τεθηλώσ· (Homer, Odyssey, Book 12 10:4)
- τότε οὖν πρὸσ τῇ Νέδᾳ πεφυκὼσ ἐρινεὸσ οὐκ ἐσ εὐθὺ ηὔξητο, ἀλλὰ ἔσ τε τὸ ῥεῦμα ἐπέστρεφε καὶ τοῦ ὕδατοσ ἄκροισ τοῖσ φύλλοισ ἐπέψαυε. (Pausanias, Description of Greece, , chapter 20 4:6)