σαῦρος
Second declension Noun; Masculine
이형
동물
Transliteration:
Principal Part:
σαῦρος
σαύρου
Structure:
σαυρ
(Stem)
+
ος
(Ending)
Sense
- Alternative form of σαύρᾱ (saúrā, “lizard”)
- horse mackerel
Declension
Second declension
The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.
Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.
- καὶ πρὸσ τούτοισ, ὦ ἄνδρεσ δικασταί, νομίζων, εἰ μὲν αὐτοῦ μένειν ἐπιχειροίην, ἐκδοθήσεσθαί με ὑπὸ τῆσ πόλεωσ Σαύρῳ, εἰ δὲ ἄλλοσέ ποι τραποίμην, οὐδὲν αὐτῷ μελήσειν τῶν ἐμῶν λόγων, εἰ δὲ εἰσπλευσοίμην εἰσ τὸν Πόντον, ἀποθανεῖσθαί με μετὰ τοῦ πατρόσ. (Dionysius of Halicarnassus, De Isocrate, chapter 206)
- ἠλακατῆνεσ, κυνὸσ οὐραῖον τῶν καρχαριῶν, νάρκη, βάτραχοσ, πέρκη, σαῦροσ , τριχίασ, φυκίσ. (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 9, book 9, chapter 67 3:2)
- σαῦρον κικλήσκουσι καὶ αἰολίην, ὀρφίσκον, πιότατον κεφαλῇ. (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 7, book 7, chapter 71 3:1)
- ἄλλοτ’ ἐρυθρὸν κόκκυγ’ ἢ ὀλίγασ πεμφηρίδασ, ἄλλοτε σαῦρον, κύων καρχαρίασ, περὶ τούτων φησὶν Ἀρχέστρατοσ ὁ τῶν ὀψοφάγων Ἡσίοδοσ ἢ Θέογνισ· (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 7, book 7, chapter 84 1:4)
- Ἐπίχαρμοσ δ’ ἐν Μούσαισ ποικίλον εἶναί φησι τὸν σκορπίον σκορπίοι τε ποικίλοι γλαῦκοί τε, σαῦροι πίονεσ. (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 7, book 7, chapter 115 1:5)
- σαῦροσ. (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 7, book 7, chapter 1201)
- Ἔφιπποσ δ’ ἐν Κύδωνι πολλῶν καὶ ἄλλων ἰχθύων κατάλογον ποιούμενοσ καὶ τοῦ σαύρου μνημονεύει διὰ τούτων θύννου τεμάχη, γλάνιδοσ, γαλεοῦ, ῥίνησ, γόγγρου, κεφάλου, πέρκησ, σαῦροσ, φυκίσ, βρίγκοσ, τρίγλη, κόκκυξ, φάγροσ, μύλλοσ, λεβίασ, σπάροσ, αἰολίασ, θρᾷττα, χελιδών, καρίσ, τευθίσ, ψῆττα, δρακαινίσ, πουλυπόδειον, σηπία, ὀρφώσ, κωβιόσ, ἀφύαι, βελόναι, κεστρεῖσ. (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 7, book 7, chapter 120 1:5)
- Μνησίμαχοσ δ’ ἐν Σ32Ἱπποτρόφῳ τῶν καρχαριῶν νάρκη, βάτραχοσ, πέρκη, σαῦροσ, τριχίασ, φυκίσ, βρίγκοσ, τρίγλη, κόκκυξ. (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 7, book 7, chapter 120 1:6)
- "Σιμιχίδα, πᾷ δὴ τὸ μεσαμέριον πόδασ ἕλκεισ, ἁνίκα δὴ καὶ σαῦροσ ἐν αἱμασιαῖσι καθεύδει, οὐδ’ ἐπιτυμβίδιαι κορυδαλλίδεσ ἠλαίνοντι; (Theocritus, Idylls, 7)
