ὑπογάστριον
Second declension Noun; Neuter
자동번역
Transliteration:
Principal Part:
ὑπογάστριον
ὑπογάστριου
Structure:
ὑπογαστρι
(Stem)
+
ον
(Ending)
Declension
Second declension
The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.
Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.
- τῷ μέσῳ ἢ συὸσ ὑπογαστρίου ἢ ἐλάφου, χ; (Lucian, De mercede, (no name) 26:6)
- ἀλλ’ ἴσωσ, ὅταν φάγῃσ ὑπογάστριον γέροντοσ ἡλιαστικοῦ. (Aristophanes, Wasps, Prologue 5:19)
- οὐδὲ γὰρ ἢν ἑστιᾷσ τοὺσ φίλουσ καὶ πάντα ᾖ παρεσκευασμένα, διὰ τοῦτο ἐν μέσοισ τοῖσ πέμμασι καὶ τοῖσ ὀρνέοισ καὶ λοπάσι τοσαύταισ καὶ συσὶν ἀγρίοισ καὶ λαγωοῖσ καὶ ὑπογαστρίοισ καὶ σαπέρδην ἐνθήσεισ καὶ ἔτνοσ, ὅτι κἀκεῖνο παρεσκεύαστο, ἀμελήσεισ δὲ τῶν εὐτελεστέρων. (Lucian, Quomodo historia conscribenda sit, chapter 56 1:4)
- καὶ ὁ μείζων προσέοικε τῷ χελιδονίᾳ κατὰ τὴν σκληρότητα, τὰ δὲ ὑπογάστρια αὐτοῦ καὶ ἡ κλεὶσ εὔστομα καὶ ἁπαλά, οἱ δὲ κοσταὶ λεγόμενοι ταριχευθέντεσ εἰσὶ μέσοι, ξανθίασ δ’ ἐπὶ ποσὸν βρωμώδησ ἐστὶν καὶ ἁπαλώτεροσ τοῦ ὀρκύνου. (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 8, book 8, chapter 53 5:1)
- ἀλλὰ μὴν οὐδὲ τὴν σφαγὴν ἔχει τισ ὑμῶν ἐπιδεῖξαι ὅπου ἐγένετο ἢ πῶσ αὐτοῦ ἡ γαστήρ πεπλήρωται παντοίων ἀγαθῶν, καὶ γὰρ κίχλασ ἐν ἑαυτῷ ἔχει καὶ ἄλλα ὀρνίθια ὑπογαστρίων τε μέρη χοιρείων καὶ μήτρασ τόμουσ καὶ τῶν ᾠῶν τὰ χρυσᾶ, ἔτι δὲ ὀρνίθων ’ γαστέρεσ αὐταῖσι μήτραισ καὶ καλῶν ζωμῶν πλέεσ καὶ τὰ ἐκ τῶν σαρκῶν εἰσ λεπτὰ κατακνιζόμενα καὶ μετὰ πεπερίδων συμπλαττόμενα ἰσίκια γὰρ ’ ὀνομάζειν αἰδοῦμαι ’ τὸν Οὐλπιανόν, καίπερ αὐτὸν εἰδὼσ ἡδέωσ αὐτοῖσ χρώμενον. (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 9, book 9, chapter 192)
- ὑπογάστριον δὲ μόνον ὡσ ἐπὶ τῶν ἰχθύων λέγεται. (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 9, book 9, chapter 604)
- ὑπογάστριον θύννου τι κἀκροκώλιον. (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 9, book 9, chapter 606)
- ὑπογάστριον δ’ αὐτὸ ὠνόμασεν Ἀντίδοτοσ ἐν Μεμψιμοίρῳ. (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 14, book 14, chapter 73 3:4)
- Βυζάντιόν τε τέμαχοσ ἐπιβακχευσάτω, Γαδειρικὸν θ’ ὑπογάστριον παρεισίτω. (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 3, book 3, chapter 88 1:2)