Ancient Greek Dictionary

  - Greek-English Dictionary
Ancient Greek Dictionary  - Greek-English Dictionary  - Korean-Greek Dictionary  - Dictionary Indices
Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

ἐθέλω?

Non-contract Verb; Transliteration: ethelō

Principal Part: ἐθέλω ἐθελήσω ἠθέλησα ἠθέληκα

Structure: ἐθέλ (Stem) + ω (Ending)

Sense

  1. I am willing (of consent rather than desire); I wish
  2. (Koine Greek) I want, wish

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐθέλω ἐθέλεις ἐθέλει
Dual ἐθέλετον ἐθέλετον
Plural ἐθέλομεν ἐθέλετε ἐθέλουσι(ν)
SubjunctiveSingular ἐθέλω ἐθέλῃς ἐθέλῃ
Dual ἐθέλητον ἐθέλητον
Plural ἐθέλωμεν ἐθέλητε ἐθέλωσι(ν)
OptativeSingular ἐθέλοιμι ἐθέλοις ἐθέλοι
Dual ἐθέλοιτον ἐθελοίτην
Plural ἐθέλοιμεν ἐθέλοιτε ἐθέλοιεν
ImperativeSingular ἔθελε ἐθελέτω
Dual ἐθέλετον ἐθελέτων
Plural ἐθέλετε ἐθελόντων, ἐθελέτωσαν
Infinitive ἐθέλειν
Participle MasculineFeminineNeuter
ἐθελων ἐθελοντος ἐθελουσα ἐθελουσης ἐθελον ἐθελοντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐθέλομαι ἐθέλει, ἐθέλῃ ἐθέλεται
Dual ἐθέλεσθον ἐθέλεσθον
Plural ἐθελόμεθα ἐθέλεσθε ἐθέλονται
SubjunctiveSingular ἐθέλωμαι ἐθέλῃ ἐθέληται
Dual ἐθέλησθον ἐθέλησθον
Plural ἐθελώμεθα ἐθέλησθε ἐθέλωνται
OptativeSingular ἐθελοίμην ἐθέλοιο ἐθέλοιτο
Dual ἐθέλοισθον ἐθελοίσθην
Plural ἐθελοίμεθα ἐθέλοισθε ἐθέλοιντο
ImperativeSingular ἐθέλου ἐθελέσθω
Dual ἐθέλεσθον ἐθελέσθων
Plural ἐθέλεσθε ἐθελέσθων, ἐθελέσθωσαν
Infinitive ἐθέλεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
ἐθελομενος ἐθελομενου ἐθελομενη ἐθελομενης ἐθελομενον ἐθελομενου

Future tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐθελήσω ἐθελήσεις ἐθελήσει
Dual ἐθελήσετον ἐθελήσετον
Plural ἐθελήσομεν ἐθελήσετε ἐθελήσουσι(ν)
OptativeSingular ἐθελήσοιμι ἐθελήσοις ἐθελήσοι
Dual ἐθελήσοιτον ἐθελησοίτην
Plural ἐθελήσοιμεν ἐθελήσοιτε ἐθελήσοιεν
Infinitive ἐθελήσειν
Participle MasculineFeminineNeuter
ἐθελησων ἐθελησοντος ἐθελησουσα ἐθελησουσης ἐθελησον ἐθελησοντος
Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐθελήσομαι ἐθελήσει, ἐθελήσῃ ἐθελήσεται
Dual ἐθελήσεσθον ἐθελήσεσθον
Plural ἐθελησόμεθα ἐθελήσεσθε ἐθελήσονται
OptativeSingular ἐθελησοίμην ἐθελήσοιο ἐθελήσοιτο
Dual ἐθελήσοισθον ἐθελησοίσθην
Plural ἐθελησοίμεθα ἐθελήσοισθε ἐθελήσοιντο
Infinitive ἐθελήσεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
ἐθελησομενος ἐθελησομενου ἐθελησομενη ἐθελησομενης ἐθελησομενον ἐθελησομενου

Imperfect tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἤθελον ἤθελες ἤθελε(ν)
Dual ἠθέλετον ἠθελέτην
Plural ἠθέλομεν ἠθέλετε ἤθελον
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἠθελόμην ἠθέλου ἠθέλετο
Dual ἠθέλεσθον ἠθελέσθην
Plural ἠθελόμεθα ἠθέλεσθε ἠθέλοντο

Aorist tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἠθέλησα ἠθέλησας ἠθέλησε(ν)
Dual ἠθελήσατον ἠθελησάτην
Plural ἠθελήσαμεν ἠθελήσατε ἠθέλησαν
SubjunctiveSingular ἐθελήσω ἐθελήσῃς ἐθελήσῃ
Dual ἐθελήσητον ἐθελήσητον
Plural ἐθελήσωμεν ἐθελήσητε ἐθελήσωσι(ν)
OptativeSingular ἐθελήσαιμι ἐθελήσαις ἐθελήσαι
Dual ἐθελήσαιτον ἐθελησαίτην
Plural ἐθελήσαιμεν ἐθελήσαιτε ἐθελήσαιεν
ImperativeSingular ἐθέλησον ἐθελησάτω
Dual ἐθελήσατον ἐθελησάτων
Plural ἐθελήσατε ἐθελησάντων
Infinitive ἐθελήσαι
Participle MasculineFeminineNeuter
ἐθελησας ἐθελησαντος ἐθελησασα ἐθελησασης ἐθελησαν ἐθελησαντος
Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἠθελησάμην ἠθελήσω ἠθελήσατο
Dual ἠθελήσασθον ἠθελησάσθην
Plural ἠθελησάμεθα ἠθελήσασθε ἠθελήσαντο
SubjunctiveSingular ἐθελήσωμαι ἐθελήσῃ ἐθελήσηται
Dual ἐθελήσησθον ἐθελήσησθον
Plural ἐθελησώμεθα ἐθελήσησθε ἐθελήσωνται
OptativeSingular ἐθελησαίμην ἐθελήσαιο ἐθελήσαιτο
Dual ἐθελήσαισθον ἐθελησαίσθην
Plural ἐθελησαίμεθα ἐθελήσαισθε ἐθελήσαιντο
ImperativeSingular ἐθέλησαι ἐθελησάσθω
Dual ἐθελήσασθον ἐθελησάσθων
Plural ἐθελήσασθε ἐθελησάσθων
Infinitive ἐθελήσεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
ἐθελησαμενος ἐθελησαμενου ἐθελησαμενη ἐθελησαμενης ἐθελησαμενον ἐθελησαμενου

Perfect tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἠθέληκα ἠθέληκας ἠθέληκε(ν)
Dual ἠθελήκατον ἠθελήκατον
Plural ἠθελήκαμεν ἠθελήκατε ἠθελήκασι(ν)
SubjunctiveSingular ἠθελήκω ἠθελήκῃς ἠθελήκῃ
Dual ἠθελήκητον ἠθελήκητον
Plural ἠθελήκωμεν ἠθελήκητε ἠθελήκωσι(ν)
OptativeSingular ἠθελήκοιμι ἠθελήκοις ἠθελήκοι
Dual ἠθελήκοιτον ἠθεληκοίτην
Plural ἠθελήκοιμεν ἠθελήκοιτε ἠθελήκοιεν
ImperativeSingular ἠθέληκε ἠθεληκέτω
Dual ἠθελήκετον ἠθεληκέτων
Plural ἠθελήκετε ἠθεληκόντων
Infinitive ἠθεληκέναι
Participle MasculineFeminineNeuter
ἠθεληκως ἠθεληκοντος ἠθεληκυια ἠθεληκυιας ἠθεληκον ἠθεληκοντος

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • ἐγὼ δέ, ἐπειδήπερ ἔτι ἐν Ἰνδοῖς ἐσμέν, ἐθέλω καὶ ἄλλο ὑμῖν διηγήσασθαί τι τῶν ἐκεῖθεν, οὐκ ἀπροσδιόνυσον οὐδ αὐτό, οὐδ ὧν ποιοῦμεν ἀλλότριον. (Lucian, (no name) 6:1)
  • ἐθέλω γοῦν ἐκ περιττοῦ χρησάμενος τῇ παρρησίᾳ καὶ ὁμόσε χωρήσας τῷ ἐπιφερομένῳ ἐγκλήματι καθ᾿ ὑπερβολὴν ἀπολογήσασθαι, καὶ δὴ φημί σοι μηδένα μηδὲν ἀμισθὶ ποιεῖν, οὐδ᾿ ἂν τοὺς τὰ μέγιστα πράττοντας εἴπῃς, ὅπου μηδὲ βασιλεὺς αὐτὸς ἄμισθός ἐστιν. (Lucian, Apologia 31:1)
  • ἐθέλω γὰρ καὶ αὐτὸς εἰδέναι. (Lucian, Dearum judicium, (no name) 14:10)
  • ἐθέλω δ οὖν σοι, ὦ Ἑρμῆ, εἰπεῖν, ᾧτινι ἐοικέναι μοι ἔδοξαν οἱ ἄνθρωποι καὶ ὁ βίος ἅπας αὐτῶν. (Lucian, Contemplantes, (no name) 19:1)
  • ἀλλ ἐπείπερ ἀνέμνησας, ἐθέλω σοι δεῖξαι τὸν τοῦ Ἀχιλλέως τάφον. (Lucian, Contemplantes, (no name) 23:2)

Synonyms

  1. I am willing

  2. I want

Related

명사

형용사

동사

부사

Derived

Similar forms

Source: Ancient Greek entries from Wiktionary

Find this word at Wiktionary

SEARCH

MENU NAVIGATION