Ancient Greek-English Dictionary Language

ἐθέλω

Non-contract Verb; Transliteration:

Principal Part: ἐθέλω ἐθελήσω ἠθέλησα ἠθέληκα

Structure: ἐθέλ (Stem) + ω (Ending)

Sense

  1. I am willing (of consent rather than desire); I wish
  2. (Koine Greek) I want, wish

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐθέλω ἐθέλεις ἐθέλει
Dual ἐθέλετον ἐθέλετον
Plural ἐθέλομεν ἐθέλετε ἐθέλουσιν*
SubjunctiveSingular ἐθέλω ἐθέλῃς ἐθέλῃ
Dual ἐθέλητον ἐθέλητον
Plural ἐθέλωμεν ἐθέλητε ἐθέλωσιν*
OptativeSingular ἐθέλοιμι ἐθέλοις ἐθέλοι
Dual ἐθέλοιτον ἐθελοίτην
Plural ἐθέλοιμεν ἐθέλοιτε ἐθέλοιεν
ImperativeSingular έ̓θελε ἐθελέτω
Dual ἐθέλετον ἐθελέτων
Plural ἐθέλετε ἐθελόντων, ἐθελέτωσαν
Infinitive ἐθέλειν
Participle MasculineFeminineNeuter
ἐθελων ἐθελοντος ἐθελουσα ἐθελουσης ἐθελον ἐθελοντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐθέλομαι ἐθέλει, ἐθέλῃ ἐθέλεται
Dual ἐθέλεσθον ἐθέλεσθον
Plural ἐθελόμεθα ἐθέλεσθε ἐθέλονται
SubjunctiveSingular ἐθέλωμαι ἐθέλῃ ἐθέληται
Dual ἐθέλησθον ἐθέλησθον
Plural ἐθελώμεθα ἐθέλησθε ἐθέλωνται
OptativeSingular ἐθελοίμην ἐθέλοιο ἐθέλοιτο
Dual ἐθέλοισθον ἐθελοίσθην
Plural ἐθελοίμεθα ἐθέλοισθε ἐθέλοιντο
ImperativeSingular ἐθέλου ἐθελέσθω
Dual ἐθέλεσθον ἐθελέσθων
Plural ἐθέλεσθε ἐθελέσθων, ἐθελέσθωσαν
Infinitive ἐθέλεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
ἐθελομενος ἐθελομενου ἐθελομενη ἐθελομενης ἐθελομενον ἐθελομενου

Future tense

Imperfect tense

Aorist tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἠθέλησα ἠθέλησας ἠθέλησεν*
Dual ἠθελήσατον ἠθελησάτην
Plural ἠθελήσαμεν ἠθελήσατε ἠθέλησαν
SubjunctiveSingular ἐθελήσω ἐθελήσῃς ἐθελήσῃ
Dual ἐθελήσητον ἐθελήσητον
Plural ἐθελήσωμεν ἐθελήσητε ἐθελήσωσιν*
OptativeSingular ἐθελήσαιμι ἐθελήσαις ἐθελήσαι
Dual ἐθελήσαιτον ἐθελησαίτην
Plural ἐθελήσαιμεν ἐθελήσαιτε ἐθελήσαιεν
ImperativeSingular ἐθέλησον ἐθελησάτω
Dual ἐθελήσατον ἐθελησάτων
Plural ἐθελήσατε ἐθελησάντων
Infinitive ἐθελήσαι
Participle MasculineFeminineNeuter
ἐθελησᾱς ἐθελησαντος ἐθελησᾱσα ἐθελησᾱσης ἐθελησαν ἐθελησαντος
Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἠθελησάμην ἠθελήσω ἠθελήσατο
Dual ἠθελήσασθον ἠθελησάσθην
Plural ἠθελησάμεθα ἠθελήσασθε ἠθελήσαντο
SubjunctiveSingular ἐθελήσωμαι ἐθελήσῃ ἐθελήσηται
Dual ἐθελήσησθον ἐθελήσησθον
Plural ἐθελησώμεθα ἐθελήσησθε ἐθελήσωνται
OptativeSingular ἐθελησαίμην ἐθελήσαιο ἐθελήσαιτο
Dual ἐθελήσαισθον ἐθελησαίσθην
Plural ἐθελησαίμεθα ἐθελήσαισθε ἐθελήσαιντο
ImperativeSingular ἐθέλησαι ἐθελησάσθω
Dual ἐθελήσασθον ἐθελησάσθων
Plural ἐθελήσασθε ἐθελησάσθων
Infinitive ἐθελήσεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
ἐθελησαμενος ἐθελησαμενου ἐθελησαμενη ἐθελησαμενης ἐθελησαμενον ἐθελησαμενου

Perfect tense

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • οἰόμενοσ οὖν ἀποβεβληκέναι τὸ τῆσ νίκησ τέλοσ, ἔτι δ’ ἀμφιδοξῶν καὶ μαθεῖν βουλόμενοσ τἀληθέσ, ὅπωσ ἢ προσμένων ἐνταῦθα πολιορκοίη Κράσσον ἢ διώκοι χαίρειν ἐάσασ Καρρηνούσ, ὑποπέμπει τινὰ τῶν παρ’ αὐτῷ διγλώττων πρὸσ τὰ τείχη, κελεύσασ ἱέντα Ῥωμαϊκὴν διάλεκτον καλεῖν Κράσσον αὐτὸν ἢ Κάσσιον, ὡσ Σουρήνα διὰ λόγων ἐθέλοντοσ αὐτοῖσ συγγενέσθαι. (Plutarch, chapter 28 3:1)
  • "φέρε, εἰ διανοεῖται τούτων μηδὲν ποιεῖν Διονύσιοσ ὧν φησιν, ἀπελθόντοσ δ’ ἐμοῦ ἐὰν ἐπιστέλλῃ Δίωνι πιθανῶσ, αὐτόσ τε καὶ ἄλλοισ πολλοῖσ τῶν αὐτοῦ διακελευόμενοσ, ἃ νῦν πρὸσ ἐμὲ λέγει, ὡσ αὐτοῦ μὲν ἐθέλοντοσ, ἐμοῦ δὲ οὐκ ἐθελήσαντοσ ἃ προυκαλεῖτό με δρᾶν, ἀλλ’ ὀλιγωρήσαντοσ τῶν ἐκείνου τὸ παράπαν πραγμάτων, πρὸσ δὲ καὶ τούτοισιν ἔτι μηδ’ ἐθέλῃ με ἐκπέμπειν, αὐτὸσ τῶν ναυκλήρων μηδενὶ προστάττων, ἐνδείξηται δὲ πᾶσιν ῥᾳδίωσ ὡσ ἀβουλῶν ἐμὲ ἐκπλεῖν, ἆρά τισ ἐθελήσει με ἄγειν ναύτην ὁρμώμενον ἐκ τῆσ Διονυσίου οἰκίασ; (Plato, Epistles, Letter 7 151:1)
  • "γεωργοῦ γὰρ αἴρασ καὶ ὀνωνίδασ ἀντὶ πυρῶν καὶ κριθῶν συγκομίζειν ἐθέλοντοσ οὐδὲν διαφέρει τύραννοσ ἀνδραπόδων μᾶλλον ἄρχειν ἢ ἀνδρῶν βουλόμενοσ· (Plutarch, Septem sapientium convivium, chapter, section 2 11:6)
  • ἢ πῶσ ἐστι δίκαιον, τῆσ ἀδελφῆσ τῆσ σῆσ μηδέπω καὶ τήμερον ἄλλῳ συνοικούσησ μηδ’ ἀπηλλαγμένησ Ἀφόβου, μηδὲ τὴν προῖκα δεδωκότοσ σοῦ, μηδ’ ὑπὲρ τούτων εἰσ βάσανον μηδ’ εἰσ ἄλλο δίκαιον μηδὲν καταφεύγειν ἐθέλοντοσ, ὅτι σὺ στῆσαι φὴσ ὁρ́ουσ, σὸν εἶναι τὸ χωρίον; (Demosthenes, Speeches 31-40, 18:3)
  • εἰ δὲ ταῦτ’ ἐθέλοντοσ αὑτοῦ προησόμεθ’ ἡμεῖσ τούτῳ τὸν σῖτον, οὐδὲν αὑτῷ μέλειν. (Demosthenes, Speeches 31-40, 26:2)

Synonyms

  1. I am willing

  2. I want

Related

Derived

Similar forms

Source: Ancient Greek entries from Wiktionary

Find this word at Wiktionary

SEARCH

MENU NAVIGATION