Ancient Greek-English Dictionary Language

ἐπώνυμος

First/Second declension Adjective; Transliteration:

Principal Part: ἐπώνυμος ἐπώνυμος ἐπώνυμον

Structure: ἐπωνυμ (Stem) + ος (Ending)

Etym.: o)/numa, aeolic for o)/noma

Sense

  1. named in a significant manner, with a significant name
  2. surnamed
  3. concerning giving one's name to something
  4. (neuter substantive) surname

Examples

  • ἐπεὶ καὶ τόδε λέγει Μεγασθένησ ὑπὲρ ποταμοῦ Ἰνδικοῦ, Σίλαν μὲν εἶναί οἱ οὔνομα, ῥέειν δὲ ἀπὸ κρήνησ ἐπωνύμου τοῦ ποταμοῦ διὰ τῆσ χώρησ τῆσ Σιλέων, καὶ τούτων ἐπωνύμων τοῦ ποταμοῦ τε καὶ τῆσ κρήνησ, τὸ δὲ ὕδωρ παρέχεσθαι τοιόνδε. (Arrian, Indica, chapter 6 2:1)
  • τοῦτο δὲ δῆλον ἐκ τῶν ἀρχόντων καὶ τῶν ἐπωνύμων. (Aristotle, Athenian Constitution, work Ath. Pol., chapter 53 4:2)
  • τὸν δὲ τελευταῖον τῶν ἐπωνύμων λαβόντεσ οἱ τετταράκοντα διανέμουσιν αὐτοῖσ τὰσ διαίτασ καὶ ἐπικληροῦσιν ἃσ ἕκαστοσ διαιτήσει· (Aristotle, Athenian Constitution, work Ath. Pol., chapter 53 5:1)
  • "οἱ μὲν γὰρ παῖδεσ μικρὸν ἄπωθεν τῆσ κλίνησ ἐν χιτωνίσκοισ ἕστασαν τριῶν δ’ ὄντων ἀνδρῶν, δι’ οὓσ δὴ νῦν ὁ πᾶσ λόγοσ ἐνέστηκε, καὶ τούτων ὄντων ἐπωνύμων παρ’ ἡμῖν ὁ μὲν εἷσ ἐπὶ τῆσ κλίνησ πρὸσ ποδῶν καθῆστο τοὺσ τοῦ μειρακίου πόδασ ἐπὶ τοῖσ αὑτοῦ γόνασι λεπτῷ λῃδίῳ συνημφιακώσ· (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 6, book 6, chapter 702)
  • καὶ τόν τε Δίφιλον, ὃσ ἦν ἱερεὺσ τῶν Σωτήρων ἀναγεγραμμένοσ, ἐκ τῶν ἐπωνύμων ἀνεῖλον, ἄρχοντασ αἱρεῖσθαι πάλιν, ὥσπερ ἦν πάτριον, ψηφισάμενοι, τόν τε Πύρρον ἐκ Μακεδονίασ μετεπεμποντο, μᾶλλον ἢ προσεδόκησαν ἰσχύοντα τὸν Δημήτριον ὁρῶντεσ. (Plutarch, Demetrius, chapter 46 1:2)

Synonyms

  1. surnamed

  2. concerning giving one's name to something

  3. surname

Related

Source: Ancient Greek entries from Wiktionary

Find this word at Wiktionary

SEARCH

MENU NAVIGATION