Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

ἐπώνυμος

First/Second declension Adjective; Transliteration:

Principal Part: ἐπώνυμος ἐπώνυμος ἐπώνυμον

Structure: ἐπωνυμ (Stem) + ος (Ending)

Etym.: o)/numa, aeolic for o)/noma

Sense

  1. named in a significant manner, with a significant name
  2. surnamed
  3. concerning giving one's name to something
  4. (neuter substantive) surname

Declension

First/Second declension
M/F Neuter
SingularNominative ἐπώνυμος ἐπώνυμον
Genitive ἐπωνύμου ἐπωνύμου
Dative ἐπωνύμῳ ἐπωνύμῳ
Accusative ἐπώνυμον ἐπώνυμον
Vocative ἐπώνυμε ἐπώνυμον
DualN/A/V ἐπωνύμω ἐπωνύμω
G/D ἐπωνύμοιν ἐπωνύμοιν
PluralNominative ἐπώνυμοι ἐπώνυμα
Genitive ἐπωνύμων ἐπωνύμων
Dative ἐπωνύμοις ἐπωνύμοις
Accusative ἐπωνύμους ἐπώνυμα
Vocative ἐπώνυμοι ἐπώνυμα
Positive Comparative Superlative
Adjective ἐπώνυμος ἐπωνύμου ἐπωνυμότερος ἐπωνυμοτέρου ἐπωνυμότατος ἐπωνυμοτάτου
Adverb ἐπωνύμως ἐπωνυμότερον ἐπωνυμότατα

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • πείθεται μὲν τουτέοισι, καὶ τῷ μὲν παιδὶ λείπει καὶ γυναῖκα καὶ βασιληίην, αὐτὸσ δὲ ἐσ τὴν Βαβυλωνίην χώρην ἀπίκετο καὶ πόλιν ἐπὶ τῷ Εὐφρήτῃ ἐπώνυμον ἑωυτοῦ ἐποιήσατο, ἔνθα οἱ καὶ ἡ τελευτὴ ἐγένετο. (Lucian, De Syria dea, (no name) 18:15)
  • Κύκλωπεσ δ’ ὄνομ’ ἦσαν ἐπώνυμον, οὕνεκ’ ἄρα σφέων κυκλοτερὴσ ὀφθαλμὸσ ἑείσ ἐνέκειτο μετώπῳ· (Hesiod, Theogony, Book Th. 15:3)
  • τῷ μὲν ἐπώνυμον ἠε͂ν, ὅτ’ Ὠκεανοῦ περὶ πηγὰσ γένθ’, ὃ δ’ ἀόρ χρύσειον ἔχων μετὰ χερσὶ φίλῃσιν. (Hesiod, Theogony, Book Th. 29:5)
  • τὰ δ̓ ἄλλα ἡλίκοσ μὲν ὁ ἱστόσ, ὅσην δὲ ἀνέχει τὴν κεραίαν, οἱῴ καὶ προτόνῳ κέχρηται καὶ συνέχεται, ὡσ δὲ ἡ πρύμνα μὲν ἐπανέστηκεν ἠρέμα καμπύλη χρυσοῦν χηνίσκον ἐπικειμένη, καταντικρὺ δὲ ἀνάλογον ἡ πρῷρα ὑπερβέβηκεν ἐσ τὸ πρόσω ἀπομηκυνομένη, τὴν ἐπώνυμον τῆσ νεὼσ θεὸν ἔχουσα τὴν Ἶσιν ἑκατέρωθεν· (Lucian, 10:2)
  • ἐνταῦθα τεύξασ ναὸν ἵδρυσαι βρέτασ, ἐπώνυμον γῆσ Ταυρικῆσ πόνων τε σῶν, οὓσ ἐξεμόχθεισ περιπολῶν καθ’ Ἑλλάδα οἴστροισ Ἐρινύων. (Euripides, Iphigenia in Tauris, episode 10:3)
  • πηγὴν ἐπώνυμόν σοι ἀναδοθῆναι ἐάσω ἐνταῦθα πατάξασ τῇ τριαίνῃ τὴν πέτραν πλησίον τοῦ κλύσματοσ, καὶ σὺ εὐδαίμων ἔσῃ καὶ μόνη τῶν ἀδελφῶν οὐχ ὑδροφορήσεισ ἀποθανοῦσα. (Lucian, Dialogi Marini, triton, amymone, and poseidon, chapter 3 1:1)

Synonyms

  1. surnamed

  2. concerning giving one's name to something

  3. surname

Related

Similar forms

Source: Ancient Greek entries from Wiktionary

Find this word at Wiktionary

SEARCH

MENU NAVIGATION