Ancient Greek-English Dictionary Language

ἐπιχειρέω

ε-contract Verb; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: ἐπιχειρέω

Structure: ἐπι (Prefix) + χειρέ (Stem) + ω (Ending)

Etym.: xei/r

Sense

  1. to put one's hand on
  2. to put one's hand to, set to work at, attempt, to be attempted
  3. to endeavour or attempt to
  4. to make an attempt on, to set upon, attack

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐπιχείρω ἐπιχείρεις ἐπιχείρει
Dual ἐπιχείρειτον ἐπιχείρειτον
Plural ἐπιχείρουμεν ἐπιχείρειτε ἐπιχείρουσιν*
SubjunctiveSingular ἐπιχείρω ἐπιχείρῃς ἐπιχείρῃ
Dual ἐπιχείρητον ἐπιχείρητον
Plural ἐπιχείρωμεν ἐπιχείρητε ἐπιχείρωσιν*
OptativeSingular ἐπιχείροιμι ἐπιχείροις ἐπιχείροι
Dual ἐπιχείροιτον ἐπιχειροίτην
Plural ἐπιχείροιμεν ἐπιχείροιτε ἐπιχείροιεν
ImperativeSingular ἐπιχεῖρει ἐπιχειρεῖτω
Dual ἐπιχείρειτον ἐπιχειρεῖτων
Plural ἐπιχείρειτε ἐπιχειροῦντων, ἐπιχειρεῖτωσαν
Infinitive ἐπιχείρειν
Participle MasculineFeminineNeuter
ἐπιχειρων ἐπιχειρουντος ἐπιχειρουσα ἐπιχειρουσης ἐπιχειρουν ἐπιχειρουντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐπιχείρουμαι ἐπιχείρει, ἐπιχείρῃ ἐπιχείρειται
Dual ἐπιχείρεισθον ἐπιχείρεισθον
Plural ἐπιχειροῦμεθα ἐπιχείρεισθε ἐπιχείρουνται
SubjunctiveSingular ἐπιχείρωμαι ἐπιχείρῃ ἐπιχείρηται
Dual ἐπιχείρησθον ἐπιχείρησθον
Plural ἐπιχειρώμεθα ἐπιχείρησθε ἐπιχείρωνται
OptativeSingular ἐπιχειροίμην ἐπιχείροιο ἐπιχείροιτο
Dual ἐπιχείροισθον ἐπιχειροίσθην
Plural ἐπιχειροίμεθα ἐπιχείροισθε ἐπιχείροιντο
ImperativeSingular ἐπιχείρου ἐπιχειρεῖσθω
Dual ἐπιχείρεισθον ἐπιχειρεῖσθων
Plural ἐπιχείρεισθε ἐπιχειρεῖσθων, ἐπιχειρεῖσθωσαν
Infinitive ἐπιχείρεισθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
ἐπιχειρουμενος ἐπιχειρουμενου ἐπιχειρουμενη ἐπιχειρουμενης ἐπιχειρουμενον ἐπιχειρουμενου

Imperfect tense

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • καὶ νῦν ἰδοὺ αὐτοὶ ἐπιχειροῦσιν ἐφ’ ἡμᾶσ ἐξελθεῖν ἐκβαλεῖν ἡμᾶσ ἀπὸ τῆσ κληρονομίασ ἡμῶν, ἧσ ἔδωκασ ἡμῖν. (Septuagint, Liber II Paralipomenon 20:11)
  • γ πολλοὶ τῇ πλείστῃ τῶν εὐεργετούντων χρηστότητι πυκνότερον τιμώμενοι μεῖζον ἐφρόνησαν καὶ οὐ μόνον τοὺσ ὑποτεταγμένουσ ἡμῖν ζητοῦσι κακοποιεῖν, τόν τε κόρον οὐ δυνάμενοι φέρειν καὶ τοῖσ ἑαυτῶν εὐεργέταισ ἐπιχειροῦσιν μηχανᾶσθαι. (Septuagint, Liber Esther 8:15)
  • οὔκουν εἰκὸσ φίλον ὄντα τὸν Δείναρχον τῶν τὴν ὀλιγαρχίαν καταστησάντων τοῖσ καταλύειν ἐπιχειροῦσιν συναγωνίζεσθαι, οὐδ’ αὐτοὺσ Ἀθή νηθε λόγουσ καταλαμβάνειν οἱο͂́ν τ’ ἐστί. (Dionysius of Halicarnassus, De Dinarcho, chapter 11 4:9)
  • ἀλλ’ ὥσπερ ἐν πλῷ πηδαλίου συντριβέντοσ ἕτερα ξύλα προσηλοῦν καὶ προσαρμόττειν ἐπιχειροῦσιν, οὐκ εὖ μέν, ἀναγκαῖα δὲ, μαχόμενοι πρὸσ τὴν χρείαν, οὕτω Βροῦτοσ ἐν δυνάμει τοσαύτῃ καὶ μετεώροισ πράγμασιν οὐκ ἔχων ἰσορροποῦντα στρατηγόν ἠναγκάζετο χρῆσθαι τοῖσ παροῦσι καὶ πολλὰ πράσσειν καὶ λέγειν τῶν ἐκείνοισ δοκούντων. (Plutarch, Brutus, chapter 46 4:1)
  • οὐδὲ γὰρ ὁ τοξεύειν τῷ ἀρότρῳ βουλόμενοσ καὶ τῷ βοῒ τὸν λαγῶ κυνηγετεῖν δυστυχήσ ἐστιν οὐδὲ τῷ γρίφοισ καὶ σαγήναισ ἐλάφουσ μὴ λαμβάνοντι μηδὲ ὗσ δαίμων ἐναντιοῦται μοχθηρόσ, ἀλλ’ ἀβελτερίᾳ καὶ μωρίᾳ τοῖσ ἀδυνάτοισ ἐπιχειροῦσιν. (Plutarch, De tranquilitate animi, section 122)

Synonyms

  1. to put one's hand on

  2. to put one's hand to

  3. to endeavour or attempt to

  4. to make an attempt on

Derived

Similar forms

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION