Ancient Greek-English Dictionary Language

ἐπιχειρέω

ε-contract Verb; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: ἐπιχειρέω

Structure: ἐπι (Prefix) + χειρέ (Stem) + ω (Ending)

Etym.: xei/r

Sense

  1. to put one's hand on
  2. to put one's hand to, set to work at, attempt, to be attempted
  3. to endeavour or attempt to
  4. to make an attempt on, to set upon, attack

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐπιχείρω ἐπιχείρεις ἐπιχείρει
Dual ἐπιχείρειτον ἐπιχείρειτον
Plural ἐπιχείρουμεν ἐπιχείρειτε ἐπιχείρουσιν*
SubjunctiveSingular ἐπιχείρω ἐπιχείρῃς ἐπιχείρῃ
Dual ἐπιχείρητον ἐπιχείρητον
Plural ἐπιχείρωμεν ἐπιχείρητε ἐπιχείρωσιν*
OptativeSingular ἐπιχείροιμι ἐπιχείροις ἐπιχείροι
Dual ἐπιχείροιτον ἐπιχειροίτην
Plural ἐπιχείροιμεν ἐπιχείροιτε ἐπιχείροιεν
ImperativeSingular ἐπιχεῖρει ἐπιχειρεῖτω
Dual ἐπιχείρειτον ἐπιχειρεῖτων
Plural ἐπιχείρειτε ἐπιχειροῦντων, ἐπιχειρεῖτωσαν
Infinitive ἐπιχείρειν
Participle MasculineFeminineNeuter
ἐπιχειρων ἐπιχειρουντος ἐπιχειρουσα ἐπιχειρουσης ἐπιχειρουν ἐπιχειρουντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐπιχείρουμαι ἐπιχείρει, ἐπιχείρῃ ἐπιχείρειται
Dual ἐπιχείρεισθον ἐπιχείρεισθον
Plural ἐπιχειροῦμεθα ἐπιχείρεισθε ἐπιχείρουνται
SubjunctiveSingular ἐπιχείρωμαι ἐπιχείρῃ ἐπιχείρηται
Dual ἐπιχείρησθον ἐπιχείρησθον
Plural ἐπιχειρώμεθα ἐπιχείρησθε ἐπιχείρωνται
OptativeSingular ἐπιχειροίμην ἐπιχείροιο ἐπιχείροιτο
Dual ἐπιχείροισθον ἐπιχειροίσθην
Plural ἐπιχειροίμεθα ἐπιχείροισθε ἐπιχείροιντο
ImperativeSingular ἐπιχείρου ἐπιχειρεῖσθω
Dual ἐπιχείρεισθον ἐπιχειρεῖσθων
Plural ἐπιχείρεισθε ἐπιχειρεῖσθων, ἐπιχειρεῖσθωσαν
Infinitive ἐπιχείρεισθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
ἐπιχειρουμενος ἐπιχειρουμενου ἐπιχειρουμενη ἐπιχειρουμενης ἐπιχειρουμενον ἐπιχειρουμενου

Imperfect tense

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • τῶν γοῦν καθ’ ἡμᾶσ τισ σοφιστῶν τά τ’ ἄλλα καὶ περὶ τοὺσ ἐριστικοὺσ λόγουσ ἱκανῶσ συγκεκροτημένοσ καὶ δεινὸσ εἰπεῖν, εἴπερ τισ ἄλλοσ, ἀφικόμενοσ ἐμοί ποθ’ ὑπὲρ τούτων εἰσ λόγουσ, τοσοῦτον ἀπέδει τοῦ δυσωπεῖσθαι πρόσ τινοσ τῶν εἰρημένων, ὥστε καὶ θαυμάζειν ἔφασκεν ἐμοῦ τὰ σαφῶσ φαινόμενα λόγοισ ληρώδεσιν ἀνατρέπειν ἐπιχειροῦντοσ. (Galen, On the Natural Faculties., , section 1317)
  • τοῦ δ’ ἐπιχειροῦντοσ βιάζεσθαι, ἐκώλυσαν αὐτὸν οἱ κατὰ τὴν πόλιν· (Plutarch, Vitae decem oratorum, , section 1 49:1)
  • ἐφ’ ᾧ τοῦ Μαρίου βαρυθυμουμένου καὶ καθαιρεῖν ἐπιχειροῦντοσ, ἑτέρων δὲ ἀμύνειν τῷ Σύλλᾳ, καὶ τῆσ πόλεωσ ὅσον οὔπω διακεκαυμένησ ὑπ’ ἀμφοῖν, ὁ συμμαχικὸσ πόλεμοσ πάλαι τυφόμενοσ ἐπὶ τὴν πόλιν ἀναλάμψασ τότε τὴν στάσιν ἐπέσχεν. (Plutarch, Sulla, chapter 6 2:1)
  • φησὶ γάρ, ἐν τῷ περὶ Σικελίαν πολέμῳ ναυμαχίασ μεγάλησ γενομένησ καὶ κατὰ πολλῶν φήμησ οὐκ ἀληθοῦσ ὡσ ἀπολωλότων ῥυείσησ, ἐπανελθόντασ αὐτοὺσ ὀλίγῳ χρόνῳ πάντασ τελευτῆσαι, ἑνὶ δ’ εἰσιόντι τὰσ θύρασ ἀπαντῆσαι κλειομένασ ἀπ’ αὐτομάτου καὶ μὴ χαλᾶν ἐπιχειροῦντοσ ἀνοίγειν. (Plutarch, Quaestiones Romanae, section 5 1:2)
  • Ἀριστίππου δὲ ἐπιχειροῦντοσ ἐλέγχειν τὸν Σωκράτην, ὥσπερ αὐτὸσ ὑπ’ ἐκείνου τὸ πρότερον ἠλέγχετο, βουλόμενοσ τοὺσ συνόντασ ὠφελεῖν ὁ Σωκράτησ ἀπεκρίνατο οὐχ ὥσπερ οἱ φυλαττόμενοι μή πῃ ὁ λόγοσ ἐπαλλαχθῇ, ἀλλ’ ὡσ ἂν πεπεισμένοι μάλιστα πράττειν τὰ δέοντα. (Xenophon, Memorabilia, , chapter 8 2:1)

Synonyms

  1. to put one's hand on

  2. to put one's hand to

  3. to endeavour or attempt to

  4. to make an attempt on

Derived

Similar forms

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION