Ancient Greek-English Dictionary Language

ἐπιχειρέω

ε-contract Verb; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: ἐπιχειρέω

Structure: ἐπι (Prefix) + χειρέ (Stem) + ω (Ending)

Etym.: xei/r

Sense

  1. to put one's hand on
  2. to put one's hand to, set to work at, attempt, to be attempted
  3. to endeavour or attempt to
  4. to make an attempt on, to set upon, attack

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐπιχείρω ἐπιχείρεις ἐπιχείρει
Dual ἐπιχείρειτον ἐπιχείρειτον
Plural ἐπιχείρουμεν ἐπιχείρειτε ἐπιχείρουσιν*
SubjunctiveSingular ἐπιχείρω ἐπιχείρῃς ἐπιχείρῃ
Dual ἐπιχείρητον ἐπιχείρητον
Plural ἐπιχείρωμεν ἐπιχείρητε ἐπιχείρωσιν*
OptativeSingular ἐπιχείροιμι ἐπιχείροις ἐπιχείροι
Dual ἐπιχείροιτον ἐπιχειροίτην
Plural ἐπιχείροιμεν ἐπιχείροιτε ἐπιχείροιεν
ImperativeSingular ἐπιχεῖρει ἐπιχειρεῖτω
Dual ἐπιχείρειτον ἐπιχειρεῖτων
Plural ἐπιχείρειτε ἐπιχειροῦντων, ἐπιχειρεῖτωσαν
Infinitive ἐπιχείρειν
Participle MasculineFeminineNeuter
ἐπιχειρων ἐπιχειρουντος ἐπιχειρουσα ἐπιχειρουσης ἐπιχειρουν ἐπιχειρουντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐπιχείρουμαι ἐπιχείρει, ἐπιχείρῃ ἐπιχείρειται
Dual ἐπιχείρεισθον ἐπιχείρεισθον
Plural ἐπιχειροῦμεθα ἐπιχείρεισθε ἐπιχείρουνται
SubjunctiveSingular ἐπιχείρωμαι ἐπιχείρῃ ἐπιχείρηται
Dual ἐπιχείρησθον ἐπιχείρησθον
Plural ἐπιχειρώμεθα ἐπιχείρησθε ἐπιχείρωνται
OptativeSingular ἐπιχειροίμην ἐπιχείροιο ἐπιχείροιτο
Dual ἐπιχείροισθον ἐπιχειροίσθην
Plural ἐπιχειροίμεθα ἐπιχείροισθε ἐπιχείροιντο
ImperativeSingular ἐπιχείρου ἐπιχειρεῖσθω
Dual ἐπιχείρεισθον ἐπιχειρεῖσθων
Plural ἐπιχείρεισθε ἐπιχειρεῖσθων, ἐπιχειρεῖσθωσαν
Infinitive ἐπιχείρεισθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
ἐπιχειρουμενος ἐπιχειρουμενου ἐπιχειρουμενη ἐπιχειρουμενης ἐπιχειρουμενον ἐπιχειρουμενου

Imperfect tense

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • ἆρ’ οὖν ἐκεῖνοσ ἂν τοῦτο ποιήσειεν καθαρώτατα ὅστισ ὅτι μάλιστα αὐτῇ τῇ διανοίᾳ ἰοί ἐφ’ ἕκαστον, μήτε τιν’ ὄψιν παρατιθέμενοσ ἐν τῷ διανοεῖσθαι μήτε τινὰ ἄλλην αἴσθησιν ἐφέλκων μηδεμίαν μετὰ τοῦ λογισμοῦ, ἀλλ’ αὐτῇ καθ’ αὑτὴν εἰλικρινεῖ τῇ διανοίᾳ χρώμενοσ αὐτὸ καθ’ αὑτὸ εἰλικρινὲσ ἕκαστον ἐπιχειροῖ θηρεύειν τῶν ὄντων, ἀπαλλαγεὶσ ὅτι μάλιστα ὀφθαλμῶν τε καὶ ὤτων καὶ ὡσ ἔποσ εἰπεῖν σύμπαντοσ τοῦ σώματοσ, ὡσ ταράττοντοσ καὶ οὐκ ἐῶντοσ τὴν ψυχὴν κτήσασθαι ἀλήθειάν τε καὶ φρόνησιν ὅταν κοινωνῇ; (Plato, Euthyphro, Apology, Crito, Phaedo, 119:1)
  • εἰ κατὰ συγγράμματα μὲν ἀναγκάζοιμεν ἕκαστον γίγνεσθαι τῶν εἰρημένων καὶ τοῖσ συγγράμμασιν ἡμῶν ἐπιστατεῖν τὸν χειροτονηθέντα ἢ λαχόντα ἐκ τύχησ, οὗτοσ δὲ μηδὲν φροντίζων τῶν γραμμάτων ἢ κέρδουσ ἕνεκέν τινοσ ἢ χάριτοσ ἰδίασ παρὰ ταῦτ’ ἐπιχειροῖ δρᾶν ἕτερα, μηδὲν γιγνώσκων, ἆρα οὐ τοῦ κακοῦ τοῦ πρόσθεν μεῖζον ἂν ἔτι τοῦτο γίγνοιτο κακόν; (Plato, Cratylus, Theaetetus, Sophist, Statesman, 259:2)
  • γελοῖον γάρ, εἴ τισ πρὸσ τὸν ὅλωσ οὐκ ἐπιστάμενον κιθαρίζειν, ἔπειτα ὡσ ἔτυχε κρούοντα, ἐπιχειροῖ λέγειν ὅ,τι ἥμαρτεν ἢ τίνα φθόγγον παρέβη. (Dio, Chrysostom, Orationes, 40:3)
  • τὰ μὲν οὖν δυνατὰ βούλοιτ’ ἂν ὁ διακοσμῶν, τὰ δὲ μὴ δυνατὰ οὔτ’ ἂν βούλοιτο ματαίασ βουλήσεισ οὔτ’ ἂν ἐπιχειροῖ. (Plato, Laws, book 5 115:2)
  • ἢ καὶ τοῦτο τοῖσ ἔμπροσθεν ἕπεται, ὅτι εἷσ ἕκαστοσ ἓν μὲν ἂν ἐπιτήδευμα καλῶσ ἐπιτηδεύοι, πολλὰ δ’ οὔ, ἀλλ’ εἰ τοῦτο ἐπιχειροῖ, πολλῶν ἐφαπτόμενοσ πάντων ἀποτυγχάνοι ἄν, ὥστ’ εἶναί που ἐλλόγιμοσ; (Plato, Republic, book 3 166:2)

Synonyms

  1. to put one's hand on

  2. to put one's hand to

  3. to endeavour or attempt to

  4. to make an attempt on

Derived

Similar forms

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION