Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

ἐπιχαιρεκακίᾱ

First declension Noun; Feminine Transliteration:

Principal Part: ἐπιχαιρεκακίᾱ ἐπιχαιρεκακίας

Structure: ἐπιχαιρεκακι (Stem) + ᾱ (Ending)

Sense

  1. joy at the misfortune of another, schadenfreude, spitefulness
  2. 4th century BC, Aristotle, Nicomachean Ethics II 8b1

Declension

First declension
Singular Dual Plural
Nominative ἐπιχαιρεκακίᾱ ἐπιχαιρεκακίᾱ ἐπιχαιρεκακίαι
Genitive ἐπιχαιρεκακίᾱς ἐπιχαιρεκακίαιν ἐπιχαιρεκακιῶν
Dative ἐπιχαιρεκακίᾱͅ ἐπιχαιρεκακίαιν ἐπιχαιρεκακίαις
Accusative ἐπιχαιρεκακίᾱν ἐπιχαιρεκακίᾱ ἐπιχαιρεκακίᾱς
Vocative ἐπιχαιρεκακίᾱ ἐπιχαιρεκακίᾱ ἐπιχαιρεκακίαι

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • κακῶν οὖν ἱστορίασ ὁ πολυπράγμων ὀρεγόμενοσ, ἐπιχαιρεκακίασ συνέχεται πάθει, φθόνου καὶ βασκανίασ ἀδελφῷ. (Plutarch, De curiositate, section 6 3:4)
  • κακῶν οὖν ἱστορίασ ὁ πολυπράγμων ὀρεγόμενοσ, ἐπιχαιρεκακίασ συνέχεται. (Plutarch, De curiositate, section 6 9:1)
  • οἱ δ’ οὐ μόνον τὰσ ἀρετὰσ καὶ τὰσ κακίασ ζῷα εἶναι λέγουσιν οὐδὲ τὰ πάθη μόνον ὀργὰσ καὶ φθόνουσ καὶ λύπασ καὶ ἐπιχαιρεκακίασ, οὐδὲ καταλήψεισ καὶ φαντασίασ καὶ ἀγνοίασ οὐδὲ τὰσ τέχνασ ζῷα, τὴν σκυτοτομικὴν τὴν χαλκοτυπικήν· (Plutarch, De communibus notitiis adversus Stoicos, section 45 5:2)
  • "λύπη ἐστὶν ἐπ’ ἀλλοτρίοισ ἀγαθοῖσ, ὡσ δήποτε, βουλομένων ταπεινοῦν τοὺσ πλησίον, ὅπωσ ὑπερέχωσιν αὐτοί," συνάπτει τὰ τῆσ ἐπιχαιρεκακίασ· (Plutarch, De Stoicorum repugnantiis, section 25 1:1)
  • νέμεσισ δὲ μεσότησ φθόνου καὶ ἐπιχαιρεκακίασ, εἰσὶ δὲ περὶ λύπην καὶ ἡδονὴν τὰσ ἐπὶ τοῖσ συμβαίνουσι τοῖσ πέλασ γινομένασ· (Aristotle, Nicomachean Ethics, Book 2 92:1)

Related

Similar forms

Source: Ancient Greek entries from Wiktionary

Find this word at Wiktionary

SEARCH

MENU NAVIGATION