Sense

1. a fort placed on the enemy's, frontier, fortresses which command
2. a barrier or obstacle

Examples

• ἀλλὰ τὸ ἐπιτείχισμα καινότερον· (Aristides, Aelius, Ars Rhetorica, , 10:23)
• εἰ τοίνυν ὁ Φίλιππος τότε ταύτην ἔσχε τὴν γνώμην, ὡς χαλεπὸν πολεμεῖν ἐστιν Ἀθηναίοις ἔχουσι τοσαῦτ ἐπιτειχίσματα τῆς αὑτοῦ χώρας ἔρημον ὄντα συμμάχων, οὐδὲν ἂν ὧν νυνὶ πεποίηκεν ἔπραξεν οὐδὲ τοσαύτην ἐκτήσατ ἂν δύναμιν. (Demosthenes, Speeches, 7:1)
• ἀλλ Ἀθήνησιν, οὐ μόνον Ἀμφίπολιν καὶ τὴν Καρδιανῶν χώραν ἀπεστερηκότος Φιλίππου, ἀλλὰ καὶ κατασκευάζοντος ὑμῖν ἐπιτείχισμα τὴν Εὔβοιαν καὶ νῦν ἐπὶ Βυζάντιον παριόντος, ἀσφαλές ἐστι λέγειν ὑπὲρ Φιλίππου. (Demosthenes, Speeches, 77:1)
• ἀλλ Ἀθήνησιν, οὐ μόνον Ἀμφίπολιν καὶ τὴν Καρδιανῶν χώραν ἀπεστερηκότος Φιλίππου, ἀλλὰ καὶ κατασκευάζοντος ὑμῖν ἐπιτείχισμα τὴν Εὔβοιαν καὶ νῦν ἐπὶ Βυζάντιον παριόντος, ἀσφαλές ἐστι λέγειν ὑπὲρ Φιλίππου. (Demosthenes, Speeches, 77:1)
• ὑπὲρ ἧς Ἀριστοκράτης ὁ Σκελίου, θεῖος ὢν Ἐπιχάρους τοῦ πάππου τοῦ ἐμοῦ, οὗ ἔχει ἁδελφὸς οὑτοσὶ τοὔνομα, πολλὰ καὶ καλὰ διαπραξάμενος ἔργα πολεμούσης τῆς πόλεως Λακεδαιμονίοις, κατασκάψας τὴν Ηἐτιώνειαν, εἰς ἣν Λακεδαιμονίους ἔμελλον οἱ περὶ Κριτίαν ὑποδέχεσθαι, καθεῖλε μὲν τὸ ἐπιτείχισμα, κατήγαγε δὲ τὸν δῆμον κινδυνεύων αὐτὸς οὐ τοιούτους κινδύνους, ἀλλ ἐν οἷς καὶ παθεῖν τι καλόν ἐστιν, ἔπαυσε δὲ τοὺς ἐπιβουλεύοντας ὑμῖν. (Demosthenes, Speeches 51-61, 98:1)
• καὶ ὡς Ἀλκιδάμας τὴν φιλοσοφίαν "ἐπιτείχισμα τῷ νόμῳ" , καὶ τὴν Ὀδύσσειαν "καλὸν ἀνθρωπίνου βίου κάτοπτρον" , καὶ "οὐδὲν τοιοῦτον ἄθυρμα τῇ ποιήσει προσφέρων" : (Aristotle, Rhetoric, Book 3, chapter 3 4:5)

Similar forms

• ἐπιτείχισμα (26)
• ἐπιτειχίσαι (6)
• ἐπιτειχισμὸν (4)
• ἐπιτειχίσματι (3)
• ἐπιτειχίσματα (3)
• ἐπιτειχίσαντες (3)
• ἐπιτείχισιν (2)
• ἐπιτειχισθῆναι (2)
• ἐπιτειχίσας (2)
• ἐπιτειχίσματος (2)
• ἐπιτειχισμοῦ (1)
• ἐπιτειχίσαντας (1)
• ἐπιτείχισμ (1)
• ἐπιτειχισθὲν (1)
• ἐπιτειχίς (1)
• ἐπιτείχισμά? (1)

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.