ἐπίσημον
Second declension Noun; Neuter
자동번역
Transliteration:
Principal Part:
ἐπίσημον
ἐπίσημου
Structure:
ἐπισημ
(Stem)
+
ον
(Ending)
Sense
- any distinguishing mark, a device or badge, the bearing, the ensign
Declension
Second declension
The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.
Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.
- υ καὶ ὑμεῖσ οὖν ἐν ταῖσ ἐπωνύμοισ ὑμῶν ἑορταῖσ ἐπίσημον ἡμέραν μετὰ πάσησ εὐωχίασ ἄγεται, ὅπωσ καὶ νῦν καὶ μετὰ ταῦτα σωτηρία ᾖ ἡμῖν καὶ τοῖσ εὐνοοῦσι Πέρσαισ, τοῖσ δὲ ἡμῖν ἐπιβουλεύουσι μνημόσυνον τῆσ ἀπωλείασ. (Septuagint, Liber Esther 8:32)
- καὶ ἐδογμάτισαν πάντεσ μετὰ κοινοῦ ψηφίσματοσ μηδαμῶσ ἐᾶσαι ἀπαρασήμαντον τήνδε τὴν ἡμέραν, ἔχειν δὲ ἐπίσημον τὴν τρισκαιδεκάτην τοῦ δωδεκάτου μηνὸσ Ἄδαρ λέγεται τῇ Συριακῇ φωνῇ πρὸ μιᾶσ ἡμέρασ τῆσ Μαρδοχαϊκῆσ ἡμέρασ. (Septuagint, Liber Maccabees II 15:36)
- τὰ μέγιστα δὲ καὶ ὧν ἕνεκα ἐπεθύμησα τῆσ αὐλητικῆσ, οὐχ ὁρῶ πῶσ ἂν ἀπ̓ αὐτῆσ μοι προσγένοιτο, ἡ δόξα ἡ παρὰ τῶν πολλῶν καὶ τὸ ἐπίσημον εἶναι ἐν πλήθεσι καὶ δείκνυσθαι τῷ δακτύλῳ, καὶ ἤν που φανῶ, εὐθὺσ ἐπιστρέφεσθαι πάντασ εἰσ ἐμὲ καὶ λέγειν τοὔνομα, οὗτοσ Ἁρμονίδησ ἐκεῖνόσ ἐστιν ὁ ἄριστοσ αὐλητήσ, ὥσπερ ὅτε καὶ σύ, ὦ Τιμόθεε, τὸ πρῶτον ἐλθὼν οἴκοθεν ἐκ Βοιωτίασ ὑπηύλησασ τῇ Πανδιονίδι καὶ ἐνίκησασ ἐν τῷ Αἰάντι τῷ ἐμμανεῖ, τοῦ ὁμωνύμου σοι ποιήσαντοσ τὸ μέλοσ, οὐδεὶσ ἦν ὃσ ἠγνόει τοὔνομα, Τιμόθεον ἐκ Θηβῶν· (Lucian, Harmonides 2:1)
- "καὶ ἐν ταῖσ ἀκροάσεσι μετὰ πάντασ εἰσιέναι χρή, ἐπίσημον γάρ· (Lucian, Rhetorum praeceptor, (no name) 13:56)
- "ἀλλὰ καὶ τὸ μισεῖσθαι πρὸσ ἁπάντων καὶ ἐπίσημον εἶναί με ἐπὶ τῇ μοχθηρίᾳ τοῦ τρόπου καὶ πολὺ πρότερον τῶν λόγων καὶ τὸ δείκνυσθαι τῷ δακτύλῳ τοῦτον ἐκεῖνον τὸν ἀκρότατον ἐν πάσῃ κακίᾳ λεγόμενον, οὐ μικρὸν εἶναι ἐμοί γε δοκεῖ. (Lucian, Rhetorum praeceptor, (no name) 13:88)
Synonyms
-
any distinguishing mark
- παράσημον (a side-mark: a mark of distinction, the ensign of a ship, the badge)