ἐπίσημος
First/Second declension Adjective;
자동번역
Transliteration:
Principal Part:
ἐπίσημος
ἐπίσημον
Structure:
ἐπισημ
(Stem)
+
ος
(Ending)
Sense
- having a mark on, stamped, coined, with, inscription on them
- notable, remarkable, notorious
Declension
First/Second declension
The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.
Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.
- ἡνίκα δ̓ ἂν ἔτεκε τὰ πρόβατα, οὐκ ἐτίθει. ἐγένετο δὲ τὰ μὲν ἄσημα τοῦ Λάβαν, τά δὲ ἐπίσημα τοῦ Ἰακώβ. (Septuagint, Liber Genesis 30:42)
- εἶπε δὲ Ἐσθήρ. ἡμέρα μου ἐπίσημοσ σήμερόν ἐστι. εἰ οὖν δοκεῖ τῷ βασιλεῖ, ἐλθάτω καὶ αὐτὸσ καὶ Ἀμὰν εἰσ τὴν δοχήν, ἣν ποιήσω σήμερον. (Septuagint, Liber Esther 5:12)
- υ καὶ ὑμεῖσ οὖν ἐν ταῖσ ἐπωνύμοισ ὑμῶν ἑορταῖσ ἐπίσημον ἡμέραν μετὰ πάσησ εὐωχίασ ἄγεται, ὅπωσ καὶ νῦν καὶ μετὰ ταῦτα σωτηρία ᾖ ἡμῖν καὶ τοῖσ εὐνοοῦσι Πέρσαισ, τοῖσ δὲ ἡμῖν ἐπιβουλεύουσι μνημόσυνον τῆσ ἀπωλείασ. (Septuagint, Liber Esther 8:32)
- καὶ τὴν γραφὴν ταύτην εἶπον θέσθαι ἐν δέλτοισ χαλκαῖσ καὶ στῆσαι αὐτὰσ ἐν περιβόλῳ τῶν ἁγίων ἐν τόπῳ ἐπισήμῳ, (Septuagint, Liber Maccabees I 14:48)
- καὶ ἐδογμάτισαν πάντεσ μετὰ κοινοῦ ψηφίσματοσ μηδαμῶσ ἐᾶσαι ἀπαρασήμαντον τήνδε τὴν ἡμέραν, ἔχειν δὲ ἐπίσημον τὴν τρισκαιδεκάτην τοῦ δωδεκάτου μηνὸσ Ἄδαρ λέγεται τῇ Συριακῇ φωνῇ πρὸ μιᾶσ ἡμέρασ τῆσ Μαρδοχαϊκῆσ ἡμέρασ. (Septuagint, Liber Maccabees II 15:36)
- ΕΛΕΑΖΑΡΟΣ δέ τισ ἀνὴρ ἐπίσημοσ τῶν ἀπὸ τῆσ χώρασ ἱερέων, ἐν πρεσβείῳ τὴν ἡλικίαν ἤδη λελογχὼσ καὶ πάσῃ τῇ κατὰ τὸν βίον ἀρετῇ κεκοσμημένοσ, τοὺσ περὶ αὐτὸν καταστείλασ πρεσβυτέρουσ ἐπικαλεῖσθαι τὸν ἅγιον Θεὸν προσηύξατο τάδε. (Septuagint, Liber Maccabees III 6:1)
- ἀποκρίνεται οὖν αὐτῷ ὁ Τιμόθεοσ, Ἀλλ̓, ὦ Ἁρμονίδη, ἐρᾷσ μέν, ἔφη, εὖ ἴσθι, οὐ μικροῦ πράγματοσ, ἐπαίνου καὶ δόξησ καὶ ἐπίσημοσ εἶναι καὶ γιγνώσκεσθαι πρὸσ τῶν πολλῶν, τοῦτο δὲ εἰ μὲν οὑτωσί πωσ ἐσ τὰ πλήθη παριὼν ἐπιδεικνύμενοσ ἐθέλοισ πορίζεσθαι, μακρὸν ἂν γένοιτο, καὶ οὐδὲ οὕτωσ ἅπαντεσ εἴσονταί σε. (Lucian, Harmonides 4:1)
- πλεύσασ γὰρ οἴκοθεν ἐκ τῆσ Καρίασ εὐθὺ τῆσ Ἑλλάδοσ ἐσκοπεῖτο πρὸσ ἑαυτὸν ὅπωσ ἂν τάχιστα καὶ ἀπραγμονέστατα ἐπίσημοσ καὶ περιβόητοσ γένοιτο καὶ αὐτὸσ καὶ τὰ συγγραμμάτια. (Lucian, Herodotus 2:2)
- ὁ γοῦν Ὅμηροσ τὸν Μηριόνην, οὐκ αἰσχῦναι βουλόμενοσ ἀλλὰ κοσμῆσαι, ὀρχηστὴν προσεῖπεν, καὶ οὕτωσ ἄρα ἐπίσημοσ ἦν καὶ γνώριμοσ ἅπασιν ἐπὶ τῇ ὀρχηστικῇ ὥστε οὐχ οἱ Ἕλληνεσ μόνον ταῦτα ἠπίσταντο περὶ ταῦτα ἀλλὰ καὶ οἱ Τρῶεσ αὐτοί, καίτοι πολέμιοι ὄντεσ· (Lucian, De saltatione, (no name) 8:4)