Ancient Greek-English Dictionary Language

ἐπίκτητος

First/Second declension Adjective; Transliteration:

Principal Part: ἐπίκτητος ἐπίκτητον

Structure: ἐπικτητ (Stem) + ος (Ending)

Sense

  1. gained besides or in addition, newly acquired

Examples

  • ἔχων δὲ τὴν ἔμφυτον ὁ Νέβιοσ μαντικὴν καὶ τὴν ἐπίκτητον παρὰ Τυρρηνῶν προσλαβὼν μακρῷ δή που τοὺσ ἄλλουσ οἰωνοσκόπουσ ἅπαντασ, ὡσ ἔφην, ὑπερεβάλετο, εἰσ ἁπάσασ τε τὰσ δημοσίασ ἐπισκέψεισ οἱ τῆσ πόλεωσ οἰωνομάντεισ οὐκ ὄντα ἐκ τοῦ συστήματοσ παρεκάλουν αὐτὸν διὰ τὴν ἐπιτυχίαν τῶν μαντευμάτων καὶ οὐθὲν ὅ τι μὴ δόξειεν ἐκείνῳ προὔλεγον. (Dionysius of Halicarnassus, Antiquitates Romanae, book 3, chapter 70 8:1)
  • δευτέραν δὲ λέγομεν τὴν ἐπίκτητον καὶ δι’ ἑτέρων ἐγγιγνομένην ταῖσ ψυχαῖσ λόγοισ τε καὶ μύθοισ καὶ ἔθεσι, τοῖσ μὲν ἀδεσπότοισ τε καὶ ἀγράφοισ, τοῖσ δὲ ἐγγράφοισ καὶ σφόδρα γνωρίμουσ ἔχουσι τοὺσ κυρίουσ. (Dio, Chrysostom, Orationes, 50:2)
  • καὶ ὁμοῦ πρεσβευσάμενοι τὸν Ἀντίγονον ἠξίουν τὴν ἐπίκτητον αὐτῷ γενομένην γῆν τε καὶ χρήματα πρόσ τε σφᾶσ νείμασθαι καὶ πρὸσ ἑτέρουσ Μακεδόνασ, οἳ τῶν σατραπειῶν ἐξεπεπτώκεσαν. (Appian, The Foreign Wars, chapter 9 2:9)
  • τὴν δὲ ἐπίκτητον αὐτὸν ἀρχὴν ἐκέλευεν ἤδη μεθεῖναι. (Appian, The Foreign Wars, chapter 15 9:2)
  • ἀλλὰ "πάροδόσ ἐστι καὶ ἑώσ τὸ πλοῖον μισθούμεθα, δυνάμεθα καὶ Ἐπίκτητον ἰδεῖν· (Epictetus, Works, book 3, 14:2)

Related

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION