뜻

2. 지다, 공표하다, 심다, 선언하다

1. to announce by proclamation
2. to proclaim, to set, on
3. to offer as a reward
4. to put up to public sale

예문

• καὶ Συρακόσιοι μὲν ἐπεκήρυσσον, εἴ τισ Ἱπποκράτουσ ἢ Ἐπικύδουσ κομίσειε τὴν κεφαλήν, ἰσόσταθμον αὐτῷ χρυσίον ἀντιδώσειν, Λεοντῖνοι δὲ αὑτῶν Ἱπποκράτη στρατηγὸν ᾑροῦντο. (Appian, The Foreign Wars, chapter 3:13)

  (아피아노스, The Foreign Wars, chapter 3:13)

• καὶ οἱ Καρχηδόνιοι νομίζοντεσ ἐκλύσειν τὴν πρόφασιν, ἐπεκήρυσσον Ἀσδρούβᾳ τε τῷ στρατηγήσαντι τοῦδε τοῦ πρὸσ Μασσανάσσην πολέμου καὶ Καρθάλωνι τῷ βοηθάρχῳ, καὶ εἴ τισ ἄλλοσ ἐφῆπτο τοῦ ἔργου, θάνατον, ἐσ ἐκείνουσ τὴν αἰτίαν τοῦ πολέμου περιφέροντεσ. (Appian, The Foreign Wars, chapter 11 1:5)

  (아피아노스, The Foreign Wars, chapter 11 1:5)

유사 형태

• ἐπικηρυκείας (5)
• ἐπικηρύξας (3)
• ἐπικηρύξαι (2)
• ἐπικηρῦξαι (1)
• ἐπικηρύσσεται (1)
• ἐπικήρυξιν (1)
• ἐπικηρυχθὲν (1)
• ἐπικήρυκτος (1)
• ἐπικηρύττειν (1)

출처: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.