Hellas Alive Dictionary - ελικτος

Ancient Greek Dictionary

First/Second declension Adjective; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: ἑλικτός ἑλικτή ἑλικτόν

Structure: ἑλικτ (Stem) + ος (Ending)

Etym.: e(li/ssw

First/Second declension

	Positive	Comparative	Superlative
Adjective	ἑλικτός ἑλικτοῦ	ἑλικτότερος ἑλικτοτεροῦ	ἑλικτότατος ἑλικτοτατοῦ
Adverb	ἑλικτώς	ἑλικτότερον	ἑλικτότατα

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

μνηστὴρ γὰρ ἦν μοι ποταμόσ, Ἀχελῷον λέγω, ὅσ μ’ ἐν τρισὶν μορφαῖσιν ἐξῄτει πατρόσ, φοιτῶν ἐναργὴσ ταῦροσ, ἄλλοτ’ αἰόλοσ δράκων ἑλικτόσ, ἄλλοτ’ ἀνδρείῳ κύτει βούπρῳροσ· (Sophocles, Trachiniae, episode 1:3)
ὡσ Ἡρακλέουσ καταπολεμήσαντοσ τὸν Ἀχελῶον καὶ ἐνεγκαμένου τῆσ νίκησ ἆθλον τὸν Δηιανείρασ γάμον τῆσ Οἰνέωσ θυγατρόσ, ἣν πεποίηκε Σοφοκλῆσ τοιαῦτα λέγουσαν μνηστὴρ γὰρ ἦν μοι ποταμόσ, Ἀχελῶον λέγω, ὅσ μ’ ἐν τρισὶν μορφαῖσιν ἐξῄτει πατρόσ, φοιτῶν ἐναργὴσ ταῦροσ, ἄλλοτ’ αἰόλοσ δράκων ἑλικτόσ, ἄλλοτ’ ἀνδρείῳ κύτει βούπρῳροσ. (Strabo, Geography, Book 10, chapter 2 26:6)

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

bab2min@gmail.com