Euripides, Heracles, episode 2:

(에우리피데스, Heracles, episode 2:)

φεῦ· ὦ γαῖα Κάδμου· καὶ γὰρ ἐσ σὲ ἀφίξομαι λόγουσ ὀνειδιστῆρασ ἐνδατούμενοσ· τοιαῦτ’ ἀμύνεθ’ Ἡρακλεῖ τέκνοισί τε; ὃσ εἷσ Μινύαισι πᾶσι διὰ μάχησ μολὼν Θήβαισ ἔθηκεν ὄμμ’ ἐλεύθερον βλέπειν. οὐδ’ Ἑλλάδ’ ᾔνεσ’ ‐ οὐδ’ ἀνέξομαί ποτε σιγῶν ‐ κακίστην λαμβάνων ἐσ παῖδ’ ἐμόν, ἣν χρῆν νεοσσοῖσ τοῖσδε πῦρ λόγχασ ὅπλα φέρουσαν ἐλθεῖν, ποντίων καθαρμάτων χέρσου τ’ ἀμοιβάσ ‐ ὧν ἐμόχθησασ χάριν. τὰ δ’, ὦ τέκν’, ὑμῖν οὔτε Θηβαίων πόλισ οὔθ’ Ἑλλὰσ ἀρκεῖ· πρὸσ δ’ ἔμ’ ἀσθενῆ φίλον δεδόρκατ’, οὐδὲν ὄντα πλὴν γλώσσησ ψόφον. ῥώμη γὰρ ἐκλέλοιπεν ἣν πρὶν εἴχομεν, γήρᾳ δὲ τρομερὰ γυῖα κἀμαυρὸν σθένοσ. εἰ δ’ ἦ νέοσ τε κἄτι σώματοσ κρατῶν, λαβὼν ἂν ἔγχοσ τοῦδε τοὺσ ξανθοὺσ πλόκουσ καθῃμάτωσ’ ἄν, ὥστ’ Ἀτλαντικῶν πέραν φεύγειν ὁρ́ων ἂν δειλίᾳ τοὐμὸν δόρυ. ἆρ’ οὐκ ἀφορμὰσ τοῖσ λόγοισιν ἁγαθοὶ θνητῶν ἔχουσι, κἂν βραδύσ τισ ᾖ λέγειν; σὺ μὲν λέγ’ ἡμᾶσ οἷσ πεπύργωσαι λόγοισ, ἐγὼ δὲ δράσω σ’ ἀντὶ τῶν λόγων κακῶσ. ἄγ’, οἳ μὲν Ἑλικῶν’, οἳ δὲ Παρνασοῦ πτυχὰσ τέμνειν ἄνωχθ’ ἐλθόντεσ ὑλουργοὺσ δρυὸσ κορμούσ· ἐπειδὰν δ’ ἐσκομισθῶσιν πόλει, βωμὸν πέριξ νήσαντεσ ἀμφήρη ξύλα ἐμπίμπρατ’ αὐτῶν καὶ πυροῦτε σώματα πάντων, ἵν’ εἰδῶσ’ οὕνεκ’ οὐχ ὁ κατθανὼν κρατεῖ χθονὸσ τῆσδ’, ἀλλ’ ἐγὼ τὰ νῦν τάδε. ὑμεῖσ δέ, πρέσβεισ, ταῖσ ἐμαῖσ ἐναντίοι γνώμαισιν ὄντεσ, οὐ μόνον στενάξετε τοὺσ Ἡρακλείουσ παῖδασ, ἀλλὰ καὶ δόμου τύχασ, ὅταν πάσχῃ τι, μεμνήσεσθε δὲ δοῦλοι γεγῶτεσ τῆσ ἐμῆσ τυραννίδοσ.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION