Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

ἐγκράτεια

First declension Noun; Feminine 자동번역 Transliteration:

Principal Part: ἐγκράτεια ἐγκρατείας

Structure: ἐγκρατει (Stem) + α (Ending)

Etym.: from e)gkrath/s

Sense

  1. mastery over
  2. self control

Declension

First declension
Singular Dual Plural
Nominative ἐγκράτεια ἐγκρατείᾱ ἐγκράτειαι
Genitive ἐγκρατείᾱς ἐγκρατείαιν ἐγκρατειῶν
Dative ἐγκρατείᾱͅ ἐγκρατείαιν ἐγκρατείαις
Accusative ἐγκράτειαν ἐγκρατείᾱ ἐγκρατείᾱς
Vocative ἐγκράτεια ἐγκρατείᾱ ἐγκράτειαι

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • οὐ ψεύσομαί σε, παιδευτὰ νόμε, οὐδὲ φεύξομαί σε οὐδ’ ἐξομοῦμαί σε, φίλη ἐγκράτεια, (Septuagint, Liber Maccabees IV 5:33)
  • ἀρετή ἐστιν ἡ φρόνησισ, τοῦ δὲ θυμοειδοῦσ ἥ τε πραότησ καὶ ἡ ἀνδρεία, τοῦ δὲ ἐπιθυμητικοῦ ἥ τε σωφροσύνη καὶ ἡ ἐγκράτεια, ὅλησ δὲ τῆσ ψυχῆσ ἥ τε δικαιοσύνη καὶ ἡ ἐλευθεριότησ καὶ ἡ μεγαλοψυχία. (Aristotle, Virtues and Vices 5:1)
  • ἐγκράτεια δ’ ἐστὶν ἀρετὴ τοῦ ἐπιθυμητικοῦ, καθ’ ἣν κατέχουσι τῷ λογισμῷ τὴν ἐπιθυμίαν ὁρμῶσαν ἐπὶ τὰσ φαύλασ ἡδονάσ. (Aristotle, Virtues and Vices 9:3)
  • ἦν οὖν τὸ μὲν πάθοσ δεινόν, ἡ δ’ ἐγκράτεια θαυμαστὴ τῶν ἀνδρῶν. (Plutarch, , chapter 17 7:1)
  • "ἀναγκαῖόν ἐστιν, ὦ Θεμιστόκλεισ, καλὸν δὲ καὶ στρατηγικὸν ἀληθῶσ ἡ περὶ τὰσ χεῖρασ ἐγκράτεια. (Plutarch, , chapter 24 4:3)
  • συνετοὶ ἐν λόγοισ καὶ αὐτοὶ ἐσοφίσαντο καὶ ἀνώμβρησαν παροιμίασ ἀκριβεῖσ. ̀ρ̀ν̀ρ̀ν̀ρ̀ν̀ρ̀ν ΕΓΚΡΑΤΕΙΑ ΨΥΧΗΣ.‐ (Septuagint, Liber Sirach 18:29)

Synonyms

  1. self control

Related

Similar forms

Source: Ancient Greek entries from Wiktionary

Find this word at Wiktionary

SEARCH

MENU NAVIGATION