뜻

1. 손녀, 외손자, 손자

1. a grandson, granddaughter

예문

• οἱ γὰρ Ἀσαμωναίου παῖδεσ, ὧν ἔγγονοσ ἐκείνη, τοῦ ἔθνουσ ἡμῶν ἐπὶ μήκιστον χρόνον ἠρχιεράτευσαν καὶ ἐβασίλευσαν. (Flavius Josephus, 3:3)

  (플라비우스 요세푸스, 3:3)

• καὶ γὰρ ἦν ὁμολογουμένωσ ὁ Οὐάροσ βασιλικοῦ γένουσ ἔγγονοσ Σοέμου τοῦ περὶ τὸν Λίβανον τετραρχοῦντοσ. (Flavius Josephus, 63:3)

  (플라비우스 요세푸스, 63:3)

• ἦν δὲ καὶ περὶ κρίσεισ ὀνείρων ἱκανὸσ συμβαλεῖν τὰ ἀμφιβόλωσ ὑπὸ τοῦ θείου λεγόμενα, τῶν γε μὴν ἱερῶν βίβλων οὐκ ἠγνόει τὰσ προφητείασ ὡσ ἂν αὐτόσ τε ὢν ἱερεὺσ καὶ ἱερέων ἔγγονοσ· (Flavius Josephus, De bello Judaico libri vii, 424:1)

  (플라비우스 요세푸스, De bello Judaico libri vii, 424:1)

• ἀφ’ οὗ τρίτοσ ἔγγονοσ βασιλεὺσ κοινὸσ τῆσ Ἑλλάδοσ γενόμενοσ κατέλυσε τὴν τῶν βαρβάρων ἀρχήν. (Aristides, Aelius, Orationes, 2:6)

  (아리스티데스, 아일리오스, 연설, 2:6)

유사 형태

• ἐγγόνοις (28)
• ἐγγόνων (13)
• ἐγγόνους (9)
• ἔγγονον (8)
• ἔγγονα (8)
• ἔγγονοι (6)
• ἔγγονος (4)
• ἔγγονε (3)
• ἐγγόνου (1)

출처: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.