δωρεᾱ́
First declension Noun; Feminine
Transliteration:
Principal Part:
δωρεᾱ́
Structure:
δωρε
(Stem)
+
ᾱ
(Ending)
Sense
- a gift, a present, and especially bounty
- an estate granted by a king, a fief
Declension
First declension
The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.
Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.
- τοιούτων δὲ συνεστηκότων, συνέβη Ταρσεῖσ καὶ Μαλλώτασ στασιάζειν διὰ τὸ Ἀντιοχίδι τῇ παλλακῇ τοῦ βασιλέωσ ἐν δωρεᾷ δεδόσθαι. (Septuagint, Liber Maccabees II 4:30)
- διὰ τοῦτο καὶ τότε εἰσ πάντα μεταλλευομένη τῇ παντοτρόφῳ σου δωρεᾷ ὑπηρέτει πρὸσ τὴν τῶν δεομένων θέλησιν, (Septuagint, Liber Sapientiae 16:25)
- ἀξιῶ δ’ οὖν ἐπὶ τούτοισ τὴν ὀφειλομένην δοθῆναί μοι παρ’ ὑμῶν δωρεάν, οὐ φιλοκερδὴσ οὐδὲ μικρολόγοσ τισ ὢν οὐδὲ ἐπὶ μισθῷ τὴν πατρίδα εὐεργετεῖν προῃρημένοσ, ἀλλὰ βεβαιωθῆναί μοι βουλόμενοσ τὰ κατορθώματα τῇ δωρεᾷ καὶ μὴ διαβληθῆναι μηδὲ ἄδοξον γενέσθαι τὴν ἐπιχείρησιν τὴν ἐμὴν ὡσ ἀτελῆ καὶ γέρωσ ἀναξίαν κεκριμένην. (Lucian, Tyrannicida, (no name) 9:4)
- τῶν εἰσ τὸ πεμφθῆναι προχειρισθέντων φυλαττέσθω μηδὲν μηδὲ μετάνοια εἰσίτω ἐπὶ τῇ δωρεᾷ. (Lucian, Saturnalia, 2:10)
- ἐπ’ ἐκείνουσ, ὦ Ζεῦ, πέμπε με τοὺσ ἡσθησομένουσ τῇ δωρεᾷ,^ τοὺσ περιέψοντασ, οἷσ τίμιοσ ἐγὼ καὶ περιπόθητοσ· (Lucian, Timon, (no name) 12:3)
