Ancient Greek-English Dictionary Language

δύσμορος

First/Second declension Adjective; Transliteration:

Principal Part: δύσμορος δύσμορον

Structure: δυσμορ (Stem) + ος (Ending)

Etym.: = du/smoiros,

Sense

  1. ill-fated, ill-starred, with ill fortune

Examples

  • τότ’ ἄσμενοί μ’ ὡσ εἶδον ἐκ πολλοῦ σάλου εὕδοντ’ ἐπ’ ἀκτῆσ ἐν κατηρεφεῖ πέτρᾳ, λιπόντεσ ᾤχονθ’, οἱᾶ φωτὶ δυσμόρῳ ῥάκη προθέντεσ βαιὰ καί τι καὶ βορᾶσ ἐπωφέλημα σμικρόν, οἷ’ αὐτοῖσ τύχοι. (Sophocles, Philoctetes, episode 1:5)
  • ἀλλά μοι δυσμόρῳ γᾶ φθινὰσ τρύχει ψυχάν, τάδ’ εἰ κακοῖσ κακὰ προσάψει τοῖσ πάλαι τὰ πρὸσ σφῷν. (Sophocles, Oedipus Tyrannus, choral, strophe 23)
  • ἀλλά μοι ἀμφ’ Ὀδυσῆι δαί̈φρονι δαίεται ἦτορ, δυσμόρῳ, ὃσ δὴ δηθὰ φίλων ἄπο πήματα πάσχει νήσῳ ἐν ἀμφιρύτῃ, ὅθι τ’ ὀμφαλόσ ἐστι θαλάσσησ. (Homer, Odyssey, Book 1 6:4)
  • ἑπτὰ δὲ καὶ δέκα μὲν πλέον ἤματα ποντοπορεύων, ὀκτωκαιδεκάτῃ δ’ ἐφάνη ὄρεα σκιόεντα γαίησ ὑμετέρησ, γήθησε δέ μοι φίλον ἦτορ δυσμόρῳ· (Homer, Odyssey, Book 7 24:14)
  • ἀλλ’ ἄγε μοι τόδε εἰπὲ καὶ ἀτρεκέωσ κατάλεξον, ἦ καὶ Λαέρτῃ αὐτὴν ὁδὸν ἄγγελοσ ἔλθω δυσμόρῳ, ὃσ τῆοσ μὲν Ὀδυσσῆοσ μέγ’ ἀχεύων ἔργα τ’ ἐποπτεύεσκε μετὰ δμώων τ’ ἐνὶ οἴκῳ πῖνε καὶ ἦσθ’, ὅτε θυμὸσ ἐνὶ στήθεσσιν ἀνώγοι· (Homer, Odyssey, Book 16 15:4)

Synonyms

  1. ill-fated

Related

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION