Ancient Greek-English Dictionary Language

δύσμορος

First/Second declension Adjective; Transliteration:

Principal Part: δύσμορος δύσμορον

Structure: δυσμορ (Stem) + ος (Ending)

Etym.: = du/smoiros,

Sense

  1. ill-fated, ill-starred, with ill fortune

Examples

  • ἆ δύσμοροσ, ἆ τάλαιν’, οἱο͂ν ἐμήσατο· (Bacchylides, , dithyrambs, ode 16 <[H(raklh=s]> 3:1)
  • ἀποδημίᾳ τισ ὢν ἀποθάνῃ, στένουσιν ἐπιλέγοντεσ δύσμοροσ, οὐδ’ ἄρα τῷ γε πατὴρ καὶ πότνια μήτηρ ὄσσε καθαιρήσουσιν ἐὰν δ’ ἐπὶ τῆσ οἰκείασ πατρίδοσ παρόντων τῶν γονέων, ὀδύρονται ὡσ ἐξαρπασθέντοσ ἐκ τῶν χειρῶν καὶ τὴν ἐν ὀφθαλμοῖσ ὀδύνην αὐτοῖσ ἀφέντοσ. (Plutarch, Consolatio ad Apollonium, chapter, section 30 3:1)
  • καὶ νῦν ἄγει με διὰ χερῶν οὕτω λαβὼν ἄλεκτρον, ἀνυμέναιον, οὔτε του γάμου μέροσ λαχοῦσαν οὔτε παιδείου τροφῆσ, ἀλλ’ ὧδ’ ἔρημοσ πρὸσ φίλων ἡ δύσμοροσ ζῶσ’ εἰσ θανόντων ἔρχομαι κατασκαφάσ. (Sophocles, Antigone, episode15)
  • εἶθ’ ὁ δύσμοροσ αὑτῷ χολωθείσ, ὥσπερ εἶχ’, ἐπενταθεὶσ ἤρεισε πλευραῖσ μέσσον ἔγχοσ, ἐσ δ’ ὑγρὸν ἀγκῶν’ ἔτ’ ἔμφρων παρθένῳ προσπτύσσεται. (Sophocles, Antigone, episode 2:10)
  • ὦ δύσμοροσ, ὃσ χερὶ μὲν μεθῆκα τοὺσ ἀλάστορασ, ἐν δ’ ἑλίκεσσι βουσὶ καὶ κλυτοῖσ πεσὼν αἰπολίοισ ἐρεμνὸν αἷμ’ ἔδευσα. (Sophocles, Ajax, choral, strophe 28)

Synonyms

  1. ill-fated

Related

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION