Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

δίγλωσσος

First/Second declension Adjective; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: δίγλωσσος δίγλωσση δίγλωσσον

Structure: διγλωσς (Stem) + ος (Ending)

Etym.: glw=ssa

Sense

  1. speaking two languages
  2. an interpreter

Declension

First/Second declension
Masculine Feminine Neuter
SingularNominative δίγλωσσος δίγλώσση δίγλωσσον
Genitive διγλώσσου δίγλώσσης διγλώσσου
Dative διγλώσσῳ δίγλώσσῃ διγλώσσῳ
Accusative δίγλωσσον δίγλώσσην δίγλωσσον
Vocative δίγλωσσε δίγλώσση δίγλωσσον
DualN/A/V διγλώσσω δίγλώσσᾱ διγλώσσω
G/D διγλώσσοιν δίγλώσσαιν διγλώσσοιν
PluralNominative δίγλωσσοι δί́γλωσσαι δίγλωσσα
Genitive διγλώσσων δίγλωσσῶν διγλώσσων
Dative διγλώσσοις δίγλώσσαις διγλώσσοις
Accusative διγλώσσους δίγλώσσᾱς δίγλωσσα
Vocative δίγλωσσοι δί́γλωσσαι δίγλωσσα
Positive Comparative Superlative
Adjective δίγλωσσος διγλώσσου διγλωσσότερος διγλωσσοτέρου διγλωσσότατος διγλωσσοτάτου
Adverb διγλώσσως διγλωσσότερον διγλωσσότατα

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • ἀνὴρ δίγλωσσοσ ἀποκαλύπτει βουλὰσ ἐν συνεδρίῳ, πιστὸσ δὲ πνοῇ κρύπτει πράγματα. (Septuagint, Liber Proverbiorum 11:12)
  • μὴ λίκμα ἐν παντὶ ἀνέμῳ καὶ μὴ πορεύου ἐν πάσῃ ἀτραπῷ. οὕτωσ ὁ ἁμαρτωλὸσ ὁ δίγλωσσοσ. (Septuagint, Liber Sirach 5:9)
  • ΚΑΙ ἀντὶ φίλου μὴ γίνου ἐχθρόσ. ὄνομα γὰρ πονηρὸν αἰσχύνην καὶ ὄνειδοσ κληρονομήσει. οὕτωσ ὁ ἁμαρτωλὸσ ὁ δίγλωσσοσ. (Septuagint, Liber Sirach 6:1)
  • τῆσ δὲ Περσίδοσ οὔσησ διὰ τραχύτητα δυσεμβόλου καὶ φυλαττομένησ ὑπὸ γενναιοτάτων Περσῶν Δαρεῖοσ μὲν γὰρ ἐπεφεύγει γίγνεταί τινοσ περιόδου κύκλον ἐχούσησ οὐ πολὺν ἡγεμὼν αὐτῷ δίγλωσσοσ ἄνθρωποσ, ἐκ πατρὸσ Λυκίου, μητρὸσ δὲ Περσίδοσ γεγονώσ ὅν φασιν, ἔτι παιδὸσ ὄντοσ Ἀλεξάνδρου, τὴν Πυθίαν προειπεῖν, ὡσ λύκοσ ἔσται καθηγεμὼν Ἀλεξάνδρῳ τῆσ ἐπὶ Πέρσασ πορείασ, φόνον μὲν οὖν ἐνταῦθα πολὺν τῶν ἁλισκομένων γενέσθαι συνέπεσε γράφει γὰρ αὐτόσ ὡσ νομίζων αὐτῷ τοῦτο λυσιτελεῖν ἐκέλευεν ἀποσφάττεσθαι τοὺσ ἀνθρώπουσ· (Plutarch, Alexander, chapter 37 1:1)
  • τελευτήσαντοσ δὲ Φιλίππου κατελθόντασ ἀπὸ τῆσ φυγῆσ ὅσοι δἰ αὐτὸν ἔφευγον Πτολεμαῖον μὲν σωματοφύλακα κατέστησεν, Ἅρπαλον δὲ ἐπὶ τῶν χρημάτων, ὅτι αὐτῷ τὸ σῶμα ἐσ τὰ πολέμια ἀχρεῖον ἦν, Ἐριγύϊον δὲ ἱππάρχην τῶν ξυμμάχων, Λαομέδοντα δὲ τὸν τούτου ἀδελφόν, ὅτι δίγλωσσοσ ἦν ἐσ τὰ βαρβαρικὰ γράμματα, ἐπὶ τοῖσ αἰχμαλώτοισ βαρβάροισ, Νέαρχον δὲ σατραπεύειν Λυκίασ καὶ τῆσ ἐχομένησ Λυκίασ χώρασ ἔστε ἐπὶ τὸν Ταῦρον τὸ ὄροσ. (Arrian, Anabasis, book 3, chapter 6 6:1)

Synonyms

  1. speaking two languages

  2. an interpreter

Related

Similar forms

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION